چرا نقرس می‌گیریم؟

به گزارش نما به نقل از فارس، حسن اکبری گفت:‌ برای درک بیماری نقرس ابتدا باید فرآیند متابولیسم پروتئین‌ها را در سلول بشناسیم. به طوری که یک مولکولی که در بدن دارای کربن، نیتروژن و هیدورژن است و جزء اصلی DNA محسوب می‌شود اسید اوریک را می‌سازد. این در حالی است که بالا بودن میزان اسید اوریک در خون باعث ساختن کریستال‌های خونی در مفاصل بدن می شود و یک التهاب حاد به نام نقرس را ایجاد می‌کند.

وی ادامه داد: غذاهایی که سرشار از اسیداوریک هستند مانند دل، جگر، قلوه، ماهی، بوقلمون، گوشت قرمز، حبوبات، رب گوجه‌فرنگی و ماءالشعیر باید در بیمارانی که نقرس در آنها تشخیص داده می‌شود کاهش یابد.

اکبری افزود: تورم، قرمزی و درد بسیار شدید در ناحیه شست پا از علائم این بیماری است که در 90 درصد بیماران معمولا بروز پیدا می‌کند. گاهی نیز درد در مفاصل در محدوده مچ پا، زانو، آرنج یا مچ دست نمایان می شود.

دانشیار آسیب‌شناسی سلولی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، گفت: معمولا نقرس در محدوده‌ای از مفاصل که سرد هستند ایجاد می‌شود چرا که کریستال‌های اسید اوریک در مفاصلی که در ناحیه گرم هستند مثل ستون مهره، شانه و لگن تشکیل نمی‌شود.

اکبری گفت: بنابراین الگوی تغذیه در بیماران مبتلا به نقرس کاهش مصرف پروتئین است که در طب اسلامی ایرانی بر عدم مصرف گوشت گاو،‌مرغ و ماهی تأکید شده است.

وی تصریح کرد: معمولا بیماری نقرس در 75 درصد موارد مجددا برمی‌گردد اما در حملات بعدی طول بیماری و تورم بیشتر می‌شود.

همچنین بیماران مبتلا به نقرس به دلیل علائم خاص آن باید حتما تحت مراقبت‌های بیماری کلیه قرار گیرند چرا که کریستال‌های اسید اوریک در کلیه رسوب می‌کند و منجر به سنگ کلیه و نارسایی آن می‌شود.