به گزارش نما به نقل از هفته نامه شما،«جامعه اسلامی، جامعه امامت است. یعنی در رأس جامعه، امام است.» این فرازی از سخنرانی مشهور رهبر حکیم انقلاب اسلامی در ۲۰ خردادماه ۱۳۷۵ بود که به محور "وظیفه خواص" آن مشهور شد. بر اساس این تعریف سازمان نمای جامعه اسلامی متفاوت از جوامع دنیامحور تعریف میشود و محور انسجام جامعه نه قدرت و ثروت؛ که عقیده و محبت است.
اینک که ۱۶ سال از آن تاریخ گذشته است بازخوانی مجدد آن سخنرانی پس از دورههای فراز و فرود، ضروری به نظر میرسد. به طور موجز میتوان یادآوری کرد که امام خامنهای جامعه را به دو دسته کلی خواص و عوام و خواص را به دو دسته خواص طرفدار حق در برابر خواص طرفدار باطل تقسیم کردند و خاطر نشان کردند که همین خواص اهل حق ممکن است با دل سپردگی به متاع دنیا از انجام تکلیف چشم پوشند.
اینک چنین انگاشته میشود که اصولگرایان عنوان کلی کسانی است که در اردوگاه خواص اهل حق اردو زدهاند. ستون این خیمه در روزهای ترویج تساهل و تسامح از سوی دولت مردان و کمرنگ شدن شعارهای انقلاب اسلامی در تریبونهای رسمی برپا شد. وحدت اصولگرایان برای نشان دادن حمیت آنها در زنده کردن شعارهای انقلاب اسلامی بود و تلاششان در ممانعت از حضور دلباختگان غرب در کرسیهای قدرت؛ و سرانجام این پایمردی بر اصول گام به گام به نتیجه نشست و نامحرمان از دولت اسلامی بیرون گذاشته شدند.
اما در همان سخنرانی تاریخی، تذکر داده شده بود که آفت این اردوگاه دل سپردگی و به اسارت رفتن در برابر بهرههای دنیوی است. «اگر آنان که حق شناسند، ولی درعینحال مقابل متاع دنیا، پایشان میلرزد - در اکثریت بودند... آن وقت حسینبنعلیها به مسلخ کربلا خواهند رفت و به قتلگاه کشیده خواهند شد. آن وقت، یزیدها بر سرِ کار میآیند و بنیامیّه، هزار ماه بر کشوری که پیغمبر به وجود آورده بود، حکومت خواهند کرد و امامت به سلطنت تبدیل خواهد شد...» 1
***
یکی از راهبردیترین سخنرانیهای سالانه امام خامنهای، سخنرانی در سالروز به ودیعه نهاده شدن امامت امت به ایشان در هنگام تجدید بیعت مردم با امام و رهبری در حرم امام خمینی(ره) است. در سخنرانی امسال رهبری پیامهای متعددی داشتند که به گمان نگارنده یکی از این پیامها ویژه اصولگرایان بود.
امام خامنهای مسئولانی که از اردوگاه اصولگرایان به مردم معرفی شده و مورد اعتماد قرار گرفتهاند را مخاطب قرار داده و وظیفه آنها در مسیر حرکت به سمت قلههای اصلی پیشرفت را بسیار سنگین دانستند. «در این مسیر هرگونه توقف، خودشگفتی و غرور، خودمحوری، غفلت، اشرافیگری، لذتجویی، جمعکردن زخارف دنیوی و تلاش برای کسب محبوبیت برای مسئولین ممنوع است و رسیدن به قلهها تنها با این ممنوعیتها امکانپذیر است. ما مسئولین باید خود را از این آفات حفظ کنیم.» 2
هشدار رهبری قطعا بر اساس یک فضای انتزاعی نیست. کافی است به عملکرد بخشهای مختلف جریان اصولگرایی در سالهای اخیر، به ویژه در انتخابات گذشته نگاهی داشته باشیم؛ هر یک از گروهها به یک یا چند آسیب از محورهای مطرح شده مبتلا است و آسیبشناسی رهبری از جمع ما مبتنی بر همان هشدار گذشته است. این آسیبها هر یک بخشهایی از دلباختن در برابر متاع دنیوی را نمایندگی میکنند و راهکار تفوق بر آنها یک تقوای جمعی است. «مجموعهها و جمعها و جریانها، علاوه بر تقوای فردی اعضای خود، باید در نگاه کلان از تقوای جمعی نیز برخوردار باشند چرا که در غیر این صورت، افراد متقی حاضر در این جریانها نیز، به علت خطای عمومی جمع، به انحراف و خطا میافتند.» 3
این تقوای جمعی نیازی است که این روزها بیشتر از همیشه به آن نیاز داریم. اگر در مجلس هشتم شاهد یک رقابت اخلاقی و تسلیم به خرد جمعی اصولگرایان در انتخاب سازمان نمای مجلس بودیم؛ در این دوره هم رگههای بداخلاقی در رقابت اصولگرایان با یکدیگر قبل از انتخابات مشهود بود و هم در روزهای اول مجلس نهم در انتخاب هیات رییسه. اگر پیشتر به دنبال انجام وظیفه بودهایم و نه تفکر به نتیجه، امروز بوی نامطبوع «تلاش برای کسب محبوبیت» برای کسب نتیجه از برخی گروههای داخل گفتمان اصولگرایی استشمام میشود. اگر دیروز ترک برخی تشریفات برای وانهادن غرور مسئولیت مشهود بود، امروز گاهی مشاهده میشود که این رفتارها خود حجاب گشتهاند و غرور آور. میتوان مصداق به مصداق واکاوید؛ اما شاید تذکر مصداقی در این مرحله، باید در فضای غیر رسانهای دنبال شود، تقوای جمعی ما باید بازدارنده باشد نه آنکه به بهانه نهی از منکر انتقام جویی کنیم و یکدیگر را به خارج از خیمه اصولگرایی هل دهیم. امری که این روزها مع الاسف در فضای سیاسی از سوی برخی بسیار شنیده میشود. اگر از این مرحله به سلامت عبور نکنیم؛ فضای داغ انتخابات آینده و نیز صحنه مجلس نهم، قتلگاه اصولگرایی ما خواهد شد و تنازع خرده جریانات، اساس جریان اصولگرایی را از درون تهی خواهد کرد. بیشک همه ما دارای هواهای نفسانی هستیم و اگر این مراقبه جمعی رخ ندهد؛ باید نگران فتنهای سنگینتر از فتنه ۸۸ بود. اگر در برابر زیباییهای دنیا وادادیم، باید نگران قدرت یابی کسانی باشیم که نظام سلطنت را به نظام امامت ترجیح میدهند.
«اگر توقف كنيم، به عقب پرتاب خواهيم شد ... اگر دچار خودمحورى شویم، دچار تکبر شویم، دچار خودشگفتى شویم، تودهنى خواهیم خورد. دنیا اینجور است، سنت الهى این است. در پى کسب محبوبیت نباشیم، دنبال تمتعات دنیوى نباشیم، دنبال پرداختن به اشرافیگرى و تجملات نباشیم. ما مسئولین، خودمان را حفظ کنیم؛ همچنان که این مرد بزرگ خود را حفظ کرد.»4
1- بیانات در دیدار فرماندهان لشکر ۲۷ محمد رسولالله (ص)، ۲۰ خرداد ۱۳۷۵
2- بیانات در مراسم گرامیداشت بیست و سومین سالگرد رحلت امام خمینی (ره)، ۱۴ خرداد ۱۳۹۱
3- دیدار نمایندگان مجلس شورای اسلامی با رهبر انقلاب، ۸ خرداد ۱۳۹۰
4- بیانات در مراسم گرامیداشت بیست و سومین سالگرد رحلت امام خمینی (ره)، ۱۴ خرداد ۱۳۹۱