سیره پیامبر(ص) در ماه رمضان

سید بن طاووس نقل می‌كند كه زمانی ماه مبارك رمضان فرا می‌رسید، رنگ رخسار رسول‌الله(ص)‌ تغییر می‌كرد، نماز خواندنش طولانی می‌شد، در دعا بسیار تضرع و زاری می‌كرد و از خدا ترسان بود.

به گزارش نما به نقل از فارس، عارفان، مشتاق زمزمه و گفت‌وگو با محبوبند. چه کسى از پیامبر خدا (ص) عارف‌تر و عاشق‌تر به پروردگار بود؟ نشانه این اشتیاق، در چشم دوختن به وقت نماز و حالت انتظار براى وقت اذان و تغییر رنگ رخسار در ماه مبارک رمضان هویدا بود.

سید بن طاووس در کتاب «اقبال» از جزء دوم تاریخ نیشابورى روایتى نقل می‌کند که زمانی ماه مبارک رمضان فرا مى‏‌رسید، رنگ رخسار رسول خدا (ص) تغییر مى‏‌کرد، و نماز خواندنش زیاد مى‏‌شد، و در دعا و درخواست از حق تعالى بسیار زارى و تضرع مى‏‌کرد و از خدا ترسان بود.

به نقل شهید ثانى، پیامبر اکرم (ص) براى وقت نماز انتظار مى‌کشید و شوقش براى عبادت افزون مى‌شد و چشم به راه رسیدن وقت نماز بود. نماز و عبادت را بسیار دوست مى‌داشت و مى‌فرمود: «جُعِلَ قُرِّةُ عَینى فى الصّلاةِ و الصَّومِ». روشنایى چشم من در نماز و روزه قرار داده شده است.
بنابراین پیامبر (ص) در ماه‌هاى رمضان عاشقانه‌تر عبادت مى‌کرد. دستور مى‌داد براى او خیمه‌اى در مسجد مى‌زدند، از زنان فاصله مى‌گرفت، رخت‌خوابش را جمع مى‌کرد و خود را فارغ و خالص براى اعتکاف و عبادت مى‌ساخت. به ابوذر غفارى مى‌فرمود: اى ابوذر! خداوند نماز را محبوب من ساخته است همچنان که غذا را محبوب گرسنه و آب را محبوب تشنه قرار داده است، گرسنه هر گاه طعام بخورد سیر مى‌شود و تشنه با خوردن آب سیراب می‌شود، ولى من از نماز سیر نمى‌شوم: «. . . وَاَنا لااَشْبَعُ مِنَ الصّلاةِ»

در کتاب «دعائم» از امیرالمؤمنین على (ع) روایت شده است: رسول خدا دهه آخر ماه مبارک رمضان رختخواب خود را جمع مى‏‌کرد، و کمرش را براى عبادت محکم مى‏‌بست. و چون شب بیست و سوم فرا مى‌‏رسید، أهل بیت خود را بیدار نگه مى‌‏داشت. و به صورت هر کدام که خواب بر او غلبه می‌کرد آب مى‏‌زد که خوابش نگیرد. همین طور حضرت زهرا (س)، هیچ یک از أهل خانه خود را نمى‏‌گذاشت که در آن شب بخوابند، و براى این که خوابشان نبرد، غذاى کمترى به آنان مى‏‌داد و از روز، خود را براى شب ‏زنده ‏دارى آماده مى‏‌کرد و مى‏‌فرمود: محروم کسى است که از خیر این شب بى ‏بهره بماند.

در کتاب «فقیه» روایت شده است: رسول خدا وقتى که ماه رمضان فرا مى‏‌رسید، تمامى اسیران را، آزاد مى‏‌کرد و به هر سائلى چیزى مى‏‌داد.

در کتاب کشف الاسرار آمده است: مصطفى (ص) گفت: «من صام رمضان و قامه ایمانا و احتسابا غفر له ما تقدّم من ذنبه»؛ هر که ماه رمضان روزه دارد و اندر شب وى قیام آرد، چنان که روزه فریضه داند و قیام سنّت، خداى عز و جل گناه گذشته وى بیامرزد‏.


*منابع:

-میبدی، کشف الأسرار و عدة الأبرار، ج ‏1، ص 488 و 489
- جواد محدثی ، کتاب آشنایی با سیره اخلاقی پیامبر اعظم (ص)
-علامه محمدحسین طباطبایی، کتاب سنن النبی (ص)

۱۳۹۴/۳/۳۰

اخبار مرتبط