اساسنامه ای برای دخالت رسمی وزارت ورزش در فدراسیون ها

مرحله اول نگارش اساسنامه مشترك فدراسیون های ورزشی در حالی به پایان رسیده كه برخی از بندها استقلال فدراسیون ها را زیر سوال می برد.

به گزارش نما، پیش نویس اولیه اساسنامه مشترک فدراسیون های ورزشی در حالی تهیه شده که شایعه ارسال اساسنامه به هیات وزیران شنیده می شد این در حالی بود که هنوز این اساسنامه در اختیار روسای فدراسیون ها قرار نگرفته است.

اگرچه کارگروهی که مسئولیت نوشتن اساسنامه را برعهده داشت، تاکید کرده نکات بازدارنده مورد نظر IOC از اساسنامه جدید حذف شده، اما برخی نکات دراین اساسنامه به چشم می خورد که دخالت وزارت ورزش در انتخابات فدراسیون ها را به طور نامحسوس نشان می دهد و همین نکات در بند بند اساسنامه قطعا استقلال فدراسیون ها را بیش از گذشته زیر سوال می برد.

موضوعی که در یکی از بندهای اساسنامه جدید به چشم می خورد درباره مجمع انتخاباتی فدراسیون هاست؛ به این صورت که در خصوص اعضای مجمع توضیح می دهد در صورت غیبت روسای هیات های استانی، یکی از نمایندگان از هیات رئیسه می تواند در مجمع حضور داشته باشد.

کمی تامل در این بند نشان می دهد در صورتی که رئیس هیات مخالف رئیس فدراسیون باشد، مدیرکل استان می تواند به راحتی شخص مورد نظر فدراسیون را به مجمع انتخاباتی بفرستد، نکته ای که استقلال انتخابات را زیر سوال می برد.

نکته مهمی که در اینجا باید اشاره کرد این است که براساس اساسنامه ای که در حال حاضر فدراسیون های ورزشی آن را اجرا می کنند، طبق ماده 7 و بند 3 هرگونه تغییر در اصلاح اساسنامه باید با پیشنهاد مجامع فدراسیون ها صورت گرفته و به وزارت ورزش ارائه شود، این در حالی است که وزارت ورزش کاملا برعکس عمل کرده و خود با نوشتن اساسنامه، فدراسیون ها را ملزم به اجرای آن می کند.

از طرفی کمیته بین المللی المپیک با ارسال نامه ای به ایران تاکید کرده بود اساسنامه مشترک مورد تایید آنها نیست، اما مشخص نیست وزارت ورزش چه اصراری دارد که این اساسنامه مشترک را برای فدراسیون هایی که سیستم های متفاوتی دارند به تصویب برساند.

کاملا مشخص است فدراسیونی مانند پزشکی ورزشی با فدراسیونی مانند والیبال و یا کشتی نقشی کاملا متفاوت را ایفا می کند و یا فدراسیون هایی مانند جانبازان و معلولین و یا ناشنوایان که رشته های متعدد دارند، سیستمی متفاوت با فدراسیونی مانند وزنه برداری با یک رشته ورزشی دارد بنابراین به نظر می رسد نوشتن اساسنامه مشترک برای تمامی فدراسیون ها کاربردی ندارد.

حرف پایانی اینکه فدراسیون های ورزشی و کمیته بین المللی المپیک با نهادی به نام فدراسیون های ملی و کمیته المپیک هر کشور سروکار دارند. در زمان نوشتن این اساسنامه هیچ نماینده ای هم از کمیته ملی المپیک حضور نداشت و همین غیبت معنای زیادی دارد. اگرچه یک نسخه از اساسنامه در اختیار کمیته قرار گرفته، اما به نظر می رسد تا زمانی که کمیته ملی المپیک مهر تایید بر اساسنامه نزند، اساسنامه اجرایی نخواهد شد.
منبع: فارس

۱۳۹۶/۴/۱۳

اخبار مرتبط