صادرات غیر نفتی در حد حرف ماند

از سال 88 به بعد تقریبا صادات كشور در محدوده 40 تا 45 دلار باقی مانده و در تركیب این صادرات نیز حدود 10 میلیارد دلار میعانات گازی و 14، 15 میلیارد دلار فرآورده نفتی و پتروشیمی و حدود 20 میلیارد دلار صادرات محصولات معدنی، صنعتی و كشاورزی دیده می‌شود.

به گزارش نما به نقل از پول نیوز، توسعه صادرات غیر نفتی، موضوعی است که چند سالی است روی آن بحث می‌شود. اگر چه به نظر می‌‌رسد بعد از گذشت سال‌ها؛ رشد این مهمترین محور اقتصادی، همچنان روی کاغد مانده است. بسیاری از کارشناسان اقتصادی بر این باور هستند که اقتصاد نفتی ایران هیچگاه نخواهد توانست شعار صادرات غیر از نفت را محقق کند. این در حالیست که فعالان اقتصادی در خصوص وضعیت موجود هشدار می‌دهند و می‌گویند:« باید برای توسعه صادرات در کشور هزینه شود. »

عضو کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران در این باره می‌گوید: «نگاه تولیدکنندگان به صادرات اشتباه است. ما تصور می‌کنیم که سود بسیار کلانی در صادرات باید وجود داشته باشد؛ در حالی که بسیاری از کشورهای دنیا به صادرات به نگاه سود نگاه نمی‌کنند.»

سید حمید حسینی در گفت‌و‌گو با «پول‌نیوز» معتقد است: «از سال 88 به بعد تقریبا صادات کشور در محدوده 40 تا 45 دلار باقی مانده و در ترکیب این صادرات نیز حدود 10 میلیارد دلار میعانات گازی و 14، 15 میلیارد دلار فرآورده نفتی و پتروشیمی و حدود 20 میلیارد دلار صادرات محصولات معدنی، صنعتی و کشاورزی دیده می‌شود.»

او افزود: «ما تاکنون خیلی نتوانستیم جهشی برای صادرات ایجاد کنیم. متاسفانه در حال حاضر صادرات صنعتی کشور کم شده، یعنی فشاری که وارد شده، بیشتر به صادرات کالایی بوده است.»

حسینی عنوان کرد: «به نظر من، ما باید برای صادرات هزینه کنیم و دولت باید برای صادرات هزینه کند. همین‌که دولت صادرات را از مالیات معاف کرده، تصور می‌کند کار بزرگی انجام داده و ما هزینه‌ای حاضر نیستیم برای صادرات بدهیم. در حال حاضر مشوق‌ها و اعتبارهای صادراتی حذف شده است.»

او ادامه می‌دهد: «هم‌اکنون تغییر تکنولوژی و سلایق مصرف‌کننده به شدت خود را نشان می‌دهد و به دلیل محدودیت‌ها و مشکلاتی که داشتیم، بسیاری از صنایع نتوانستند خود را به دانش و تکنولوژی روز مجهز کنند.»

عضو کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران متذکر شد: «از سوی دیگر، نگاه تولیدکنندگان ما به صادرات اشتباه است. ما تصور می‌کنیم که یک سود بسیار کلانی در صادرات باید وجود داشته باشد تا صادرات را انجام دهیم؛ در حالی که بسیاری از کشورهای دنیا به صادرات به نگاه سود نگاه نمی‌کنند. آنها می‌گویند ما بازار داخل را داریم تا هزینه‌مان کاهش یابد. آنها در واقع برای این‌که تولید با ظرفیت کامل کار کند، بخشی از محصول را حتی بدون سود صادر می‌کنند. یعنی بعضا حاضر هستند سوبسید بدهد و صادر کنند.»

حسینی افزود: «این در شرایطی است که برعکس، نگاه ما به بازار صادرات این است که سود بالایی ببریم. از سوی دیگر، تولیدکننده زمانی به سراغ صادرات می‌رود که در داخل بازار نداشته باشد و نیز حتما بازار سودآوری برای او باشد. در حالی که در دنیا دیگر این نگاه وجود ندارد و به سود مقطعی نگاه نمی‌کنند.»

۱۳۹۶/۹/۱۳

اخبار مرتبط