تهدیدهای بی‌اثر آمریكا علیه ایران

جملات تهدیدآمیز، افزایش تحریم‌ها، انتشار بیانیه‌های حقوق بشری و هزاران جمله‌ای که هر روز مقامات آمریکایی علیه ایران می‌گویند، سبب شده است نوعی بی‌توجهی نسبت به این موضوعات در افکار عمومی ایران شکل بگیرد که به آن اثر بومرنگ می‌گویند. در حال حاضر، یکی از نگرانی‌های آمریکا این است که افزایش شعارهای بی‌پشتوانه علیه ایران، قدرت آمریکا را بی‌اثر کند. استفان والت، نظریه‌پرداز معروف آمریکایی در این باره می‌گوید، تداوم این نوع اقدامات در بلندمدت سبب می‌شود حساسیت‌های جامعه جهانی نسبت به خطرناک بودن ایران کمتر شود و این حس به همسایگان منتقل نشود که این کشور یک هژمون منطقه‌ای است. در واقع، این گفتار فانتزی و سخنرانی‌ها درباره خطرناک بودن ایران که اغلب مقامات نظامی مطرح می‌کنند، به مرور در صورت عدم واکنش نظامی مقامات ایران، به یک ابزار خنثی تبدیل خواهد شد.
در حالی که انقلاب اسلامی وارد چهلمین سال خود می‌شود، بی‌اثر بودن تهدیدهای آمریکا علیه کشورمان به تعمق جدی نیاز دارد که چرا کشوری که در همه سازمان‌های بین‌المللی نقش دارد و از انواع ابزارهای جنگ نرم، جنگ سخت و هوشمند علیه ایران استفاده می‌کند، به مرحله‌ای رسیده است که اندیشمندان آن می‌گویند افزایش تهدیدات جواب معکوس می‌دهد. یادمان نمی‌رود که در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا یکی از انتقادات ترامپ به رقیب دموکرات خودش این بود که آمریکا در فتنه 88 به صورت تمام‌قد از اغتشاشگران حمایت نکرد؛ اما در اغتشاشات 96 آمریکا با تمام قوا وارد موضوع شد و وزارت خارجه و رئیس‌جمهور این کشور در بیانیه‌های متعدد از مردم ایران دعوت کردند که به اغتشاشگران بپیوندند و حتی موضوع را تا شورای امنیت و کمیته حقوق بشر هم کشاندند؛ اما ناآرامی‌ها در کمتر از یک هفته فروکش کرد.
اکنون آنها به فکر راه‌اندازی جنگی دیگر علیه ایران افتاده‌اند تا با حمایت از عوامل داخلی وابسته به آمریکا بتوانند به اهداف خود دست یابند. هنری کیسینجر، وزیر خارجه پیشین آمریکا در نشست «چالش‌های جهانی و راهبرد امنیت ملی ایالات متحده» کمیته نیروهای مسلح سنا، عنوان کرد: ایران از نظر تاریخی و سیاسی بیش از دیگر قدرت‌های این منطقه، قدرتی یکپارچه باقی مانده و توانسته است زبان و فرهنگ خود را حفظ کند؛ باید برای مقابله با ایران، راهبردهایی مشابه زمان جنگ سرد اتخاذ شود.