10 آذر؛ شهادت آیت‌الله مدرس و روز مجلس

دهم آذر ماه مصادف با شهادت آیت‌الله مدرس و روز مجلس است؛ در این روز درباره شخصیت و عملکرد سیاسی شهید مدرس در مجلس شورای ملی، مباحث و نوشتارهایی ارائه می‌شود. اما به نظر می‌رسد باید از این وضعیت خارج شد و معطوف به رفتار و منش دینی و سیاسی شهید مدرس و نیز تکیه بر عملکرد نمایندگان به انتظارات مردم از آنها، سازوکارهای تازه‌ای اتخاذ کرد، به نحوی که کل ایام سال را در بگیرد.
هم اکنون از نظر معنابخشی به روز شهادت آیت‌الله مدرس، این پرسش مطرح است که رفتار و عملکرد نمایندگان مجلس شورای اسلامی تا چه اندازه به روحیات و خلقیات و رفتار سیاسی شهید مدرس شباهت دارد؟ از نظر ساختاری باید این مسئله را بیان کرد که نمایندگان مجلس و به طور کلی قوه مقننه چه نقشی در حل مسائل کنونی کشور داشته‌اند؟ مردم بر اساس چه سازوکارهایی می‌توانند بر رفتار وکلای خود نظارت داشته باشند؟ هر چند هم اکنون سازوکاری در درون مجلس شورای اسلامی با عنوان کمیسیون نظارت بر عملکرد نمایندگان مجلس سامان یافته است؛ اما خوب است درباره کمیسیون و عملکرد و خروجی آن مقداری تأمل کرد و آن را به نقد و ارزیابی کشاند؛ سخن این نیست که جایگاه قوه مقننه را در ساختار نظام جمهوری اسلامی نادیده بگیریم و بیان حضرت امام(ره) مبنی بر اینکه «مجلس در رأس امور است» را مورد بی‌توجهی قرار دهیم؛ سخن بر سر این است که نمایندگان در دوران نمایندگی مردم در مجلس شورای اسلامی تا چه اندازه در ترجیح منافع ملی بر انگیزه‌‌های شخصی و جناحی همت می‌گمارند؟ در روز شهادت شهید مدرس ضرورت دارد، نمایندگان مجلس، مرام و منش دینی و سیاسی آن روحانی مجاهد را با رفتار و خلقیات خود مطابقت دهند. بدیهی است طبق قانون، نمایندگان در بیان مواضع خویش آزادند و نباید روحیه شجاعت و آزادگی را از نمایندگان مجلس گرفت؛ اما سخن اساسی آن است که در چهلمین سال انقلاب و با در نظرداشتن تاریخ قانون‌گذاری در ایران، سازوکارهای نظارتی و قانونی را به گونه‌ای فراهم آورد که بر اساس آن نمایندگان مجلس در حوزه قانون‌گذاری و نظارت بر حسن اجرای آن، بر تقدم دانستن منافع و عزت ملی و اسلامی بر ملاحظات بخشی و تمایلات گروهی کمترین تردید به دل راه ندهند؛ با این اوصاف هر روز باید شهید مدرس و سجایای اخلاقی و سیاسی وی مبنای تصمیمات، نظرات و مواضع نمایندگان مجلس قرار بگیرد.