به گزارش نما، علی فتحاللهزاده روز هشتم اسفند ماه به عنوان سرپرست باشگاه استقلال انتخاب شد تا به نوعی این باشگاه را از بحرانی که طی ماههای اخیر با آن مواجه بود را خارج کند.
اخبار ورزشی- سرپرست باشگاه استقلال در همان ابتدای ورودش به باشگاه جلسات متعددی را با برخی پیشکسوتان و سرمربی و کاپیتان این تیم برگزار کرد اما بعد از چند روز به یکباره به دلیل یک بیماری از محافل فوتبال دور شد.
وی بعد از حضور در باشگاه استقلال با شکایت وینفرد شفر و دستیارانش، بویان، جباروف، منشا و باشگاه پاختاکور مواجه شد ضمن آنکه در این بین متوجه شد این باشگاه یک بدهی 1.5 میلیاردی به کمیته وضعیت فدراسیون فوتبال دارد.
فتحاللهزاده که به مرد دسته چک و بمب ترکاندن در استقلال معروف بود در این مقطع هرگز تصور نمیکرد با این مشکلات مواجه شود و بعد از آنفولانزای سختی که با آن مواجه شد و نزدیکانش چندین بار تاکید کردند این بیماری کرونا نیست، حدود 5 روز موفق نشد در باشگاه استقلال حضور پیدا کند و در نهایت بعد از 16 روز حضور در این باشگاه از سمت خود کنارهگیری کرد.
با کنارهگیری فتحاللهزاده چند سوال به وجود میآید که شاید تنها خود وی میتواند به آنها پاسخ بدهد. اول اینکه مدیر محبوب استقلالیها که به خوبی میدانست این باشگاه چه مشکلاتی دارد و حتی در روز اول حضورش در باشگاه در جمع خبرنگاران به این موضوع تاکید کرد، چرا چنین مسئولیت سنگینی را پذیرفت؟
دومین سوال این است که آیا بیماری فتحاللهزاده آنقدر جدی بود که وی قید حضور در این باشگاه را زد؟ معمولا روند درمان یک آنفولانزا بین 4تا 5 روز بیشتر طول نمیکشد اما سرپرست باشگاه استقلال از دوشنبه گذشته در محل این باشگاه حضور نداشت و همین غیبت باعث شد تا عدهای تصور کنند فتحاللهزاده به دلیل مشکلات زیاد شانه خالی کرده است.
سوال دیگر این است که آیا ظرفیت مرد کارکشته استقلال که در بحران های چندین سال گذشته شایعه حضورش در این باشگاه مطرح میشدهمین 16 روز بود و آیا وی نمیتوانست در ایامی که مسابقات هم تعطیل بود آرام آرام برنامههایش را اجرا کند؟
سوالاتی از این قبلی زیاد است اما به نظر میرسد جدایی ناگهانی فتحاللهزاده آن هم در شرایطی که وی سالها برای رسیدن به صندلی مدیریت در استقلال منتظر مانده بود تنها به دلیل بیماری نبود. شاید «حاجیِ استقلالیها» برگشت به این تیم را نوعی ریسک میدانست اما این ریسک قطعا به منزله پایان او در مدیریت باشگاه استقلال برای همیشه است.