دلسوزی دروغین جریان خاص برای معلمان و گارگران

دولت سیزدهم در حالی وارد نهمین ماه خدمت خود می شود که جریان رقیب هر روز به بهانه های مختلف دامنه ی تخریب را افزایش می دهد تا بتواند به این واسطه بر کارنامه ی عملکرد خود سرپوش گذاشته و به عرصه ی قدرت بازگردد
محمدرضا عارف رییس بنیاد امید ایرانیان که در انتخابات 92 به نفع روحانی کنار کشید تا سبد آرای روحانی را پر کند به مناسبت روز معلم و کارگر بدون اشاره به مدیریت ناکارآمد هشت‌ساله دولت حامی اصلاحات در کشور، می نویسد: " در حالی به استقبال ِ روز معلم و روز ِ کارگر می رویم که معلمان و کارگران عزیز ِ کشورمان، با مشکلات ِ فراوانی دست و پنجه نرم می کنند. مشکلاتی که در نتیجه ی ضعف ِ مدیریت و نادیده گرفتن اصول ِ انقلاب و فقدان ِ مبانی حکمرانی ِ خوب بر اقشار گوناگون، از جمله کارگران و معلمان تحمیل شده است.در دهه ی پنجم از نظام و ساختاری بر آمده از انقلاب شکوهمند اسلامی، که در آن معلمان و کارگران، نقشی بنیادین داشته، به گونه ای که اکثر تحلیل گران ، پیروزی این انقلاب را مرهون پیوستن دو قشر کارگر و معلم می دانند، وضعیت زندگی و معیشت ِ آنها با مشکلات عدیده ای مواجه است. جای بسی تأسف است که اهل تصمیم و تدبیر، به جای میزان قرار دادنِ دستاوردهای بشری، اصول پیشرفت و حکمرانی ِ خوب، به رویکردهای شعاری و ویرانگر روی آورده و از اثرات ِ مخرب و ویرانگر ِ این تصمیمات بر فروپاشی ِ نظم و ساختار ِ طبیعی اجتماع و اضمحلال ِ طبقه ی متوسط بعنوان ِ عاملان و حاملان ِ توسعه ی کشور روی آورده اند. امروز ضعف ِ راهبردهای مدیریتی شعاری بیش از هر زمان دیگر برای همگان روشن شده است. "
این متن آمیخته با عوام فریبی در حالی توسط آقای عارف نوشته شده که بسیاری از مشکلات معیشتی امروز فرهنگیان و کارگران ریشه در سوء مدیریت ائتلاف مدعیان اعتدال و اصلاحات دارد اما متاسفانه این جریان علی الخصوص جناب عارف در تمام آن هشت سال، هرگز سخنی به گلایه و مطالبه بر زبان نیاورد، جریان اصلاح طلب در 4 سال اول دولت روحانی با ادعای دولت آوار بردار روی کار آمد و همه ی تقصیر ها را به گردن دولت گذشته انداخت نفس منتقدین را برید، علاوه بر آن در در 4 سال دوم کشور را معطل به ثمر رسیدن درخت بی‌حاصل سیب و گلابی برجام رها کرد تا اقتصاد کشور را از پیشرفت باز دارد همین موضوعات باعث روی گردانی بدنه ی جامعه از این طیف سیاسی شد. حال این جریان برای به دست آوردن مجدد قدرت، تنها راه چاره را در تخریب جریان رقیب می بیند.
اگر به وضعیت اقتصادی کشور در زمانی که دولت سیزدهم آن را از دولت مورد حمایت اصلاح طلبان تحویل گرفته است نگاهی بی اندازیم خواهیم دید آمارهای اقتصادی، وضع نامطلوب کشور نسبت به چهار دهه انقلاب را نشان می‌دهد؛ تورم 40 درصدی و رکود شدید اقتصادی، با این حال در طول مدت زمان کوتاهی که دولت سیزدهم سکان اداره ی کشور را به دست گرفت، تورم را مهار کرده و تلاش می کند تا به مرور زمان آن را کاهش دهد، دولت در راستای بهبود وضعیت کارگران با مشوق‌هایی مثل کاهش مالیات بر تولید، کارگاه‌ها و شرکت‌های تولیدی را فعال کرد.
بد نیست به یاد آقای عارف بی اندازیم که در دوره حضور مدعیان اعتدال و اصلاحات، خیانت گسترده‌ای در صندوق ذخیره فرهنگیان ، به اموال مردم به‌ویژه معلمان و فرهنگیان شد و فساد 14 هزار میلیارد تومانی در صندوق ذخیره فرهنگیان رخ داد. با این وجود نه بنیاد امید ایرانیان و نه هیچ حزب اصلاح‌طلب دیگری، درباره این غارت بزرگ در دولت مدعی تدبیر ، واکنشی نشان ندادند.
نکته تلخ درباره مفاسد انجام گرفته در ذیل صندوق فرهنگیان و مجموعه‌های تابعه آن، سخنان آبان‌ماه رئیس جمهور مورد حمایت جریان اصلاح طلب است که با تحریف‌گری و دفاع از فساد دانه‌درشت‌ها گفته بود: «بعضی‌ها مثل اینکه بالا و پایین کردن فساد برای‌شان لذت‌‌بخش است! اگر دستگاهی وامی داده و آن پول شده بدهی معوق، نمی‌دانم چرا بعضی‌ها خوش‌شان می‌آید بدهی معوق را بگویند اختلاس»!
این یک واقعیت است که جریان اصلاحات در مسیری مخالف منافع ملی حرکت می کند و تا این جریان در این خط حرکت می کند بداند هیچگاه اعتماد ازدست‌رفته مردم را به دست نخواهد آورد. اگر این جریان به‌جای همکاری در کنار نقد منصفانه دولت و مجلس، بر تنور داغ تخریب بدمد، خواه‌ناخواه دودش به چشم خودشان خواهد رفت