به گزارش نما به نقل از ایرنا، این مطلب بخشی از گزارشی است كه در ستون گزارش ویژه امروز روزنامه ایران منتشر شده است.
متن كامل این گزارش به شرح زیر است:
طی این سال‌ها جریانات سیاسی همه بخش‌های اقتصادی از جمله بخش مسكن را تحت تاثیر خود قرار داده بود.
بخش مسكن طی این سال‌ها تنها طرح مسكن اجاره به شرط تملیك را در دستور كار خود قرار داده بود كه بنا بود ۵۰ درصد آورده این طرح از بودجه عمومی دولت و ۵۰ درصد مابقی از منابع داخلی وزارت مسكن وقت تأمین شود كه عملاً بخش مسكن نتوانست بودجه كافی را جذب كند و همین امر موجب افت تولید مسكن شد و می‌بینیم كه در این ۴ سال در مجموع تنها یك میلیون و ۲۲۳ هزار واحد مسكونی ساخته شد كه رقم بسیار پائینی است اما تولید مسكن در سال‌های ۸۰ تا ۸۳ كه آرامش نسبی بر فضای كشور حاكم بود با افزایش خوبی مواجه شد.
در این مدت تولید مسكن به یك میلیون و ۹۰۵ هزار واحد رسید كه حدود ۷۰۰ هزار واحد از دوره قبلی بیشتر است.
اما در دوره ۸۴ تا ۸۷ بخش مسكن، توجه خود را معطوف به مقوله عدالت اجتماعی كرد و در همین سال‌ها بود كه دولت موظف به ارائه طرح جامع مسكن شد و صفر كردن قیمت زمین را كه یكی از موارد مطرح شده در طرح جامع مسكن بود، به مرحله اجرا درآورد.
در قالب طرح جامع مسكن صفر شدن قیمت زمین طرحی بود كه می‌بایست توسط شهرداری‌ها و از ظرفیت خود آنها و برای افراد كم درآمد به اجرا درآید اما بعدها این طرح به یك طرح ملی تبدیل و مسئولیت آن به دولت واگذار شد.
بخش مسكن طی سال‌های ۸۴ تا ۸۷ توانست تولید خود را به رقم ۲ میلیون و ۸۴۹ هزار واحد برساند. اما ساخت مسكن در سال‌های ۸۸ تا ۹۱ به دلیل اجرای طرح مسكن مهر و تاثیر مثبت آن بر فعالیت دیگر زیربخش‌های بخش مسكن به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافت و از مرز ۴ میلیون واحد مسكونی نیز گذشت.
گفته می‌شود این رقم در تاریخ مسكن ایران بی‌سابقه بوده است.در این دوره علاوه بر افزایش ساخت مسكن، بازار مسكن به ثبات نسبی رسید و سوداگران كم‌كم از این بخش خارج شدند.
كدام دولت بیشترین مسكن را ساخت؟
بررسی ساخت مسكن از سال ۱۳۷۶ تاكنون نشان می‌دهد، تولید مسكن طی سال‌های ۷۶ تا ۷۹ كمترین میزان را به خود اختصاص داده است.
۱۳۹۲/۲/۲۸
