نسخه چاپی

طعم شیرین پیروزی

طعم شيرين پيروزي

كلاس درس گاهی پر از خمیازه‌ است و گوش ندادن و به ساعت نگاه كردن ‌تا كی زنگ بخورد.

به گزارش نما ،شقایق عرفی‌نژاد:  صدای زنگ به مثابه آزادی است و پشت سرش دویدن به حیاط برای تفریح یا رفتن به سوی خانه. حالا هم بیشتر از یک سال است که کلاس درس تعطیل است و دانش‌آموزان سال تحصیلی را به کمک موبایل‌ها و تبلت‌هایشان و در خانه سپری کردند و این یعنی فرصت بیشتر برای دور زدن کلاس درس برای عده‌ای.

اما در همین زمان هم دانش‌آموزانی بودند که با انگیزه‌ای که برایشان ایجاد شده بود و با تلاش خودشان توانستند موفقیت بزرگی به دست بیاورند؛ آن هم در حوزه پژوهش که در مدرسه‌ها مورد توجه قرار نمی‌گیرد و اگر هم‌کاری انجام شود، کپی کردن است از اطلاعاتی که در اینترنت به‌راحتی قابل دسترسند. تعدادی از دانش‌آموزان منطقه ۷ که در مدرسه درسی داشته‌اند به نام پژوهش، با یافته‌های همین پژوهش‌ها توانستند در «جشنواره ملی فرهیختگان جوان» که اواخر اردیبهشت در دانشگاه علوم و تحقیقات برگزار شد، ۱۲ رتبه برتر از جمله رتبه‌های یک، ۲ و ۳ را در رشته‌های مختلف پژوهشی به دست بیاورند. با نماینده‌های گروه‌هایی که رتبه یک تا ۳ را به دست آورده‌اند، صحبت کرده‌ایم.  

  • «عسل عباسی»، پایه دهم مقام اول در حوزه انرژی نوین

طعم شیرین پیروزی




«عسل عباسی» ۴ سال است که به همراه «غزل سهیلی‌نیا» و «آذین رضاخانی» روی پروژه‌شان کار کرده است. پروژه آنها درباره سوخت‌های زیستی بوده است و در حوزه انرژی‌های نوین مقام اول کشوری را در جشنواره فرهیختگان به دست آورده‌اند. عسل توضیح می‌دهد: «پیش از کرونا، به دانشگاه‌های مختلف می‌رفتیم و از پروژه‌هایمان دفاع می‌کردیم و تأییدیه می‌گرفتیم.

غیرحضوری شدن مدارس در روحیه ما تأثیر منفی گذاشته بود، اما در مورد درس پژوهش هیچ نگرانی نداشتیم و آن را کنار هم و به‌صورت مجازی پیش می‌بردیم و به هم کمک می‌کردیم. ما در مقابل بقیه گروه‌ها احساس رقابت می‌کردیم و این حس به ما کمک کرد سعی کنیم خوب کار کنیم و در پروژه‌های متخلف موفق شویم.» او درباره این جشنواره می‌گوید: «در مدرسه تلاش کردیم تا روی پروژه‌های مختلف کار کنیم و خانم احمدآقایی، معلم درس پژوهشمان، هم بسیار کمکمان کرد و ما را به دانشگاه‌های مختلف معرفی کرد. او باعث شد در این جشنواره شرکت کنیم و رتبه اول کشوری را به دست بیاوریم.



از این بابت خیلی خوشحالیم.»  عسل که نماینده گروه است، می‌گوید از همان سال اولی که کلاس پژوهش داشته‌اند، این درس جدی گرفته می‌شد و برنامه‌های پژوهشی زیادی حتی در تابستان‌ها برگزار می‌شد: «این کار علاوه بر اینکه روی یک موضوع تحقیق می‌کردیم و روش تحقیق علمی ‌را یاد می‌گرفتیم، به تقویت اعتماد به نفس ما هم کمک زیادی کرد. اعتماد به نفس خود من ضعیف بود. این پژوهش و کار گروهی و دفاع از پروژه‌ها در برابر استادان دانشگاه‌ها به من کمک کرد تا اعتماد به نفسم تقویت شود.» 

  •   «مبینا علینقی»، پایه هشتم مقام دوم تغذیه

طعم شیرین پیروزی


او به همراه «ریحانه محمدزاده» و «پارمیس جوشقانی» از ترکیب تغذیه و اصول پزشکی به راه‌حلی برای درمان گلودرد رسیده‌اند. او می‌گوید از آنجا که بسیاری مشکل گلودرد دارند، به این فکر افتادند که از طریق تغذیه و اصول پزشکی به این افراد کمک کنند.
آن‌طور که توضیح می‌دهد، وجود درس پژوهش و انگیزه‌ای که معلم این درس در او ایجاد کرده، باعث شده به این کار علاقه‌مند شود و به همراه گروهی که نماینده آنهاست، در این جشنواره شرکت کند: «ما در این پژوهش دنبال‌کاری رفتیم که هیچ‌کس در جهان آن را انجام نداده است. ما موادی ساختیم که کاملاً ارگانیک است و در کنار آن رژیمی تغذیه‌ای طراحی کردیم که به درمان گلودرد کمک می‌کند. برای این کار هم تأییدیه‌هایی از شرکت‌های داروسازی گرفتیم.
در جشنواره فرهیختگان هم توانستیم با همین کار مقام دوم کشور را در حوزه تغذیه کسب کنیم.»
مبینا می‌گوید گروه برای این پژوهش تلاش زیادی کرده‌ و به دست آوردن این مقام برایشان بسیار ارزشمند بوده و به آنها روحیه داده است: «ما پیش از این هم در المپیادها و جشنواره‌های پژوهشی شرکت کرده بودیم، اما نتوانسته بودیم نتیجه خاصی بگیریم. به همین دلیل، این‌بار برایمان خیلی مهم بود که به موفقیت دست پیدا کنیم. ما در طول کلاس هفتم و هشتم روی این پروژه کار کردیم و بعد از ۲ سال به نتیجه موفقیت‌آمیز رسیدیم.».

  • «هیوا مرتاض»، پایه نهم رتبه سوم داروسازی

طعم شیرین پیروزی


«هیوا مرتاض» هم به همراه «مریم انتظار» و «زینب پورمند» در جشنواره ملی فرهیختگان شرکت کرده و مقام سوم را به دست آورده است. پژوهش آنها در حوزه داروسازی بوده و محلولی کاملاً گیاهی ساخته‌اند که برای بهبود یک بیماری ‌ـ که هیوا ترجیح می‌دهد تا نهایی شدن آن و ثبت اختراعشان توضیح بیشتری درباره آن ندهد ‌ـ کارایی دارد. او می‌گوید: «این کار را در شرایط سخت کرونا انجام دادیم. خیلی از روزها مجبور بودیم به مدرسه برویم و در آزمایشگاه همراه معلممان، خانم احمدآقایی، روی آن کار کنیم.»

آنها از پایه هفتم به مدت ۲ سال روی پروژه‌شان کار کرده‌اند و هیوا می‌گوید از انجام این کار و به نتیجه رسیدنش احساس بسیار خوشایندی دارد: «از اینکه توانستم در کنار بقیه بچه‌های گروه یک محلول صددرصد گیاهی را برای نخستین بار در جهان تولید کنیم، به خودم افتخار می‌کنم. از معلممان هم تشکر می‌کنم که در این کار به ما بسیار کمک کرد و تأییدیه‌های مختلف را از دانشگاه‌ها برایمان گرفت.» شرکت در جشنواره فرهیختگان برای آنها یک‌باره اتفاق نیفتاده است. هیوا توضیح می‌دهد: «ما از کلاس هفتم به‌صورت آفلاین و با ارسال ویدئو در این جشنواره شرکت کرده بودیم. امسال هم جشنواره به‌صورت آنلاین و در اسکای‌ روم برگزار شد و از پروژه‌مان دفاع کردیم.»
 او می‌گوید کار گروهی برایش تجربه بسیار خوبی بوده است: «در کار گروهی یاد گرفتیم با هم سازگار باشیم و همکاری کنیم. یاد گرفتیم چطور با هم هماهنگ باشیم و حرف‌هایمان را برای هم توضیح بدهیم.»




همشهری آنلاین 

۱۴۰۰/۴/۲۰

اخبار مرتبط
نظرات کاربران
نام :
پست الکترونیک:
نظر شما:
کد امنیتی:
 

آخرین اخبار...