دولت هراسی در صد روزه نخست!

شیما احمدی- این روز‌ها تقریبا مقارن با صدمین روز تشکیل دولت سیزدهم است، در این روزها جریان سیاسی اصلاح طلب و سران این جریان به بهانه ی گذشت 100 روز از عمر دولت جدید، به جای نقد منصفانه به دولت هراسی مشغول شده اند.
در این که امروزه کشور با مشکلات بی شماری دست به گریبان است شکی نیست اما به واقع راه حل مشکلات کدام است؟
برای حل مشکلات کشور دو الگو پیش رو داریم اولین الگو این است که دولت سیزدهم همچون دولت گذشته عمل می کرد از آنجا که بارزترین ویژگی دولت قبل تکیه به غرب برای حل مشکلات کشور بود قطعا تا زمانی که آن ها را راضی نمی کرد نمی توانست اقدام موثری هم در کشور انجام بدهد به عنوان مثال دولت روحانی واکسیناسیون عمومی کرونا را تا برطرف نشدن تحریم ها و نپیوستن به FATF عملی نمی دانست و اگر دولت سیزدهم همچون روحانی عمل می کرد اکنون واکسیناسیون عمومی در حال اجرایی شدن نبود و خدا می داند که آمار قربانیان روزانه ی این بیماری چه رکوردی را برای کشور ثبت می کرد.
الگوی دوم همین شیوه‌ای است که دولت سیزدهم در پیش گرفته است؛ بدون اینکه اقتصاد و معیشت مردم را به برجام و غرب گره بزند تمام همت خود را برای اصلاح وضعیت موجود به کار گرفته است و مردم مشاهده کردند که در 100 روز نخست دولت، هم می توان بیش از ۱۰۰ میلیون دُز واکسن وارد کشور کرد و هم انبارهای ذخایر استراتژیک غذایی کشور را که به پایان رسیده بود با تلاش 100 روزه جهادی دولت دوباره پر کرد و هم به باج خواهی غربی‌ها «نه» گفت و زیربار خواسته‌های مستکبرانه FATF نرفت و بر همگان ثابت شد که بسیاری از مشکلات کشور نشات گرفته از سوء مدیریت و خود تحریمی است تا تحریم هایی که از سوی آمریکا برای کشورمان وضع شده باشد
پمپاژ یاس و ناامیدی در بین مردم از سوی جریان اصلاحات، استراتژی آنان برای بازیابی وجه سیاسی خود است چرا که از محبوبیت و مقبولیت دولت سیزدهم به هراس افتاده اند بر طق نظرسنجی‌های داخلی و خارجی (ازجمله مؤسسات گالوپ و دانشگاه مریلند و ایسپا و...) میزان محبوبیت و مقبولیت آقای رئیسی در همین دو ماه افزایش چشمگیری پیدا کرده و به بالای ۷۰ درصد رسیده است.