گامهای لرزان اوباما در سوریه

به گزارش نما، رئیس جمهور آمریکا برای صدور فرمان حمله به سوریه چندان اطمینان نداشت که این حمله موشکی محدود بتواند به تسلیم سوریه منجر شود. با اینکه اساساً ساعت صفر حمله در ساعت 12 نیمه شب پنجشنبه به وقت گرینویچ(30/4 بامداد پنجشنبه به وقت تهران) تعیین شده بود، اما رئیس جمهور آمریکا نسبت به پیامدهای این حمله بیمناک بود، بنابراین به جان کری وزیر خارجه مأموریت داد تا ضمن تماس با ولید معلم همتای سوری خود وی را درجریان آخرین تصمیمات آمریکا برای حمله محدود موشکی به سوریه قرار دهد.
تماس تلفنی وزیر خارجه آمریکا با ولید معلم پس از 28 ماه که از بحران سوریه می گذرد برای نخستین بار صورت گرفت، اما درباره اینکه میان وزیر خارجه سوریه وهمتای آمریکایی وی چه گذشت، هنوز خبری در این خصوص منتشر نشده است. با این حال گمانه زنی ها نشان می دهد ولید معلم بسیار محکم با همتای آمریکایی خود صحبت کرد و به او هشدار داد اگر آمریکا، سوریه را مورد حمله قرار دهد این کشور تمامی تأسیسات هسته ای رژیم صهیونیستی از جمله نیروگاه اتمی دیمونا را هدف قرار خواهد داد. لذا گفته می شود جان کری از این هشدار وزیر خارجه سوریه به قدری عصبانی شده بود که تلفن را بر روی همتای سوری خود قطع کرد و گفت و گو نیمه تمام باقی ماند. اما چرا باراک اوباما در آخرین لحظه از صدور فرمان حمله موشکی به سوریه خود داری کرد و توپ را در زمین کنگره آمریکا پرتاب کرد؟ اساسا طبق قوانین ایالات متحده، رئیس جمهور در دوره تعطیلات کنگره می تواند به تشخیص خود فرمان حمله را بدون مراجعه به کنگره صادر کند.
در گذشته نیز رئیسان جمهور آمریکا در چنین مواردی از اختیارات خود استفاده کرده اند، اما باراک اوباما ترجیح داد کنگره را شریک جرم خود قرار دهد.
برآیند گزارش برخی رسانه ها نشان می دهد، اساساً زمانی که وزیر خارجه سوریه به جان کری هشدار داد که «دمشق در مقابل دیمونا»، اپراتور کاخ سفید به دستور باراک اوباما از طریق تلفن قرمز با بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم اسراییل تماس گرفت. اوباما موضوع تهدید جدی سوریه علیه رژیم صهیونیستی را به اطلاع نتانیاهو رساند و نخست وزیر رژیم صهیونیستی از اوباما برای بررسی موضوع یک مهلت چند ساعته خواست. بی‌درنگ کابینه امنیتی در دفتر ویژه نخست وزیررژیم صهیونیستی در تل آویو تشکیل شد و همه حاضران به این جمع بندی رسیدند که انفجار نیروگاه دیمونا فاجعه بزرگی در درجه اول برای ساکنان فلسطین اشغالی به همراه خواهد داشت. گفته می شود اگرموشکهای دوربرد سوریه نیروگاه دیمونا را هدف قرار دهند 16 میلیون نفر در فلسطین اشغالی، مصر، اردن، لبنان، قبرس و حتی سوریه به طور مستقیم تحت تأثیر تشعشعات ناشی از این انفجار قرار خواهند گرفت. لذا باردیگر تلفن قرمز کاخ سفید به صدا در آمد و نتانیاهو از اوباما خواست حمله به سوریه را برای مدتی به تأخیر بیندازد، زیرا رژیم اسراییل آمادگی مقابله با این فاجعه احتمالی را نخواهد داشت. بنا بر این اوباما با قرائت بیانیه ای دو پهلو اعلام کرد چون آمریکا کشوری دموکراتیک است، بنابراین حرف آخر را کنگره خواهد زد.
بدین ترتیب رئیس جمهور آمریکا از کنگره خواست در نخستین جلسه پس از تعطیلات تابستانی موضوع حمله به سوریه را در دستور کار خود قرار دهد. بر اساس قوانین آمریکا کنگره در صورتی می تواند مجوز حمله به یک کشور خارجی را صادر کند که آن کشور امنیت ملی آمریکا را دچار مخاطره کند. اما آیا براستی سوریه امنیت ملی آمریکا را به خطر انداخته و آیا در صورت موافقت کنگره با حمله به سوریه چه توجیهی برای افکار عمومی وجود خواهد داشت.
از پیچیدگی های سیاستهای آمریکا این است که نمایندگان کنگره بویژه جمهوریخواهان که تا یک ماه پیش برای حمله به سوریه از خود اشتیاق فراوانی نشان می دادند اکنون با این حمله مخالفت می کنند! آیا باراک اوباما نقشه ای پنهانی برای نابودی رژیم صهیونیستی تدارک دیده و قصد دارد سوریه را برای حمله موشکی به نیروگاه دیمونا تحریک کند!؟
در هر حال حوادث سیاسی، نظامی و امنیتی منطقه بشدت درهم تنیده و با اینکه آمریکا همچنان حمله به سوریه را در دستور کار خود قرار داده است، اما اگر این حمله صورت گیرد کشورهای منطقه تاوان سنگینی پرداخت خواهند کرد. آنچه مسلم است در این نبرد احتمالی برد و باختی وجود نخواهد داشت، بلکه همه بازنده این بازی خطرناک خواهند بود و جراحت ناشی از این حمله احتمالی تا ده‌ها سال گریبان این منطقه را خواهد گرفت.