محمدحسین شفیعیها- علیرغم شکلگیری دولت و استقرار بخشهای اصلی اما در سازمانها و ادارات شاهد رکود در تغییر مدیران هستیم و این رکود و بلاتکلیفی آسیبزاست زیرا در سطوح پایینی دستگاهها نباید معطل بمانند و انتظار بکشند بلکه آنها موظف به تبعیت از مقام بالادستی خود هستند و مطابق ضوابط و دستورالعملها باید کار خود را انجام دهند اما در جامعه ما واقعیت تلخی وجود دارد که با تغییر دولتها تمام ارکان دولت از بالا تا پایین در انتظار و معطل میمانند و این آسیبی است که نظام و حاکمیت باید نسبت به آن تدبیری کند تا در ردههای میانی و پایینی، افراد عمل به وظایف و دستورالعملها را منوط به جابجایی عناصر و افراد نمایند. در حال حاضر ما با این واقعیت تلخ روبرو بوده و شاهد رکود در بدنه بهویژه در سطوح استانی و شهرستانی هستیم که بسیار آسیبزاست.
باید این نکته را نیز موردنظر قرار داد که بعضی از منصوبین خاص دولت قبل و برخی از کسانی که دلخوشی نسبت به دولت کنونی ندارند در پاسخگویی به اربابرجوع و مردم ممکن است کارشکنی کرده و فعالیتها را منوط به تغییرات نمایند و این امر اثرات منفی در جامعه خواهد داشت.
دولت محترم باید وزرا را مکلف نماید تا تکلیف استانها را هرچه سریعتر روشن کند و در یک بازه زمانی کوتاهمدت یک الی دوماهه چرخ حرکت امور کشور به سهولت به تحرک دربیاید و مردم از مزایای آن بهرهمند شوند.
موضوع قابلتوجه این است که به دلیل تعللی که در دوره هشتساله استقرار دولت تدبیر و امید در کشور با گره زدن تمام امور به برجام و تسری این سم فکری مهلک به تمام ارکان دولتی رخ داد؛ کشور دچار رخوت شد و امروز تبعات آن به شکل فترت و زمینگیری در دستگاههای دولتی خود را نشان میدهد. اکنون با اراده و تحرکی که در دولت سیزدهم وجود دارد و نشاط و خستگیناپذیری شخص رئیسجمهور باید این روحیه در تمام سطوح کشور اعم از استانها و شهرستانها جریان یابد و این امر منوط به روشن شدن تکلیف مدیریت دستگاههای اداری است و نباید این نکته مغفول واقع شود که روی کار آمدن دولت سیزدهم که در منش و روش متفاوت از دولت قبل است به معنای آن است که تمام مدیران دولت قبل ناکارآمد هستند و همه باید تغییر کنند؛ این مهم نیازمند آن است که کمیتههای انتصاب وزارتخانهها نسبت به ارزیابی صحیح از مدیران استانی وارد عرصه شوند و افراد کارآمد را ابقاء نمایند و مدیرانی که باید تغییر کنند نیز طی بازه زمانی یک تا دوماهه تغییر کنند زیرا در دستگاههای دولتی اینطور القا میشود که تا پایان سال تکلیف استقرار مدیران مشخص نیست.
اگر دستگاهها خود را تا پایان سال آزاد و بدون تعهد کاری بدانند آسیب به خدمترسانی وارد میشود و وزرا باید این نکته را در نظر داشته باشند تا با استقرار سیستم مدیریت چابک و توانمند مردم امیدوار شوند و روزهای درخشانی را پیش رو داشته باشیم.