جناح‌های سیاسی بزرگترین مانع شكل‌گیری تحزب در كشور هستند

حشمت‌الله فلاحت‌پیشه در گفتگو با خبرنگار نما، اظهار داشت: وقتی‌که مدیریت سیاسی و اجتماعی و اقتصادی کشور، سازوکاری را برای پیشگیری از وقوع اعتراضات در نظر گرفته باشد و برای اجابت خواسته‌های معترضین تلاش کند، احتمال تبدیل اعتراضات به اغتشاش کاسته خواهد شد.

وی گفت: البته همه اعتراضات در ایران به اغتشاش کشیده نمی‎‌شود. به عنوان مثال بیشتر اوقات گروه‌های صنفی مقابل مجلس دست به اعتراض می‌زنند، اما کمتر اتفاق افتاده که این اعتراضات تبدیل اغتشاش شود.

تحلیلگر مسائل سیاسی درباره نقش احزاب در جهت‌دهی اعتراضات مردمی خاطرنشان کرد: واقعیت این است که ما چیزی به‌نام حزب در ایران نداریم. در ایران جناح‌های سیاسی حضور دارند و جناح‌های سیاسی هم بزرگترین مانع شکل‌گیری تحزب در کشور هستند.

فلاحت‌پیشنه معتقد است که وقتی حزب وجود داشته باشد، حزب ضامن وعده‌های انتخاباتی و ضامن شفافیت رفتارهای سیاسی است.

وی افزود: جناح‌های سیاسی کاملاً فرصت‌طلب هستند و تفاوت میان جناح با حزب در همین نکته است. جناح‌های سیاسی برای اینکه از زیر بار تعهداتشان شانه خالی کنند، هر دفعه با یک عنوان و نام جدید پا به عرصه فعالیت‌های سیاسی می‌گذارند. بسیاری از جناح‌های سیاسی بودند که از ابتدای انقلاب تا به امروز با ده‌ها عنوان در انتخابات شرکت کرده‌اند. و هر بار با مزاج سیاسی و اجتماعی جامعه یک عنوانی را انتخاب می‌کنند و بعد از اینکه رأی مردم را به دست آوردند، هیچ تعهدی را نمی‌پذیرند.

این نماینده سابق مجلس اضافه کرد: تنها موضوع مهم برای جناح‌های سیاسی قدرت است و هیچ سازوکاری را برای پاسخگویی در نظر نگرفته‌اند. اما اگر حزب وجود داشت، خود را موظف به پاسخگویی می‌دانست. به‌عنوان مثال اگر حزب در کشور وجود داشت، اکنون مشخص می‌شد کدام حزب در مسئله آب مقصر اصلی است.

فلاحت‌پیشه اظهار داشت: در نظام‌های حزبی، سیاستمداران می‌آیند و می‌روند، اما در ایران سیاست‌مداران همیشه ثابت هستند و با لبخند جدید به فعالیت سیاسی ادامه می‌دهند و از صداقت مردم سوءاستفاده می‌کنند.

وی با بیان اینکه اصولاً جناح‌های سیاسی از صداقت مردم سوءاستفاده می‌کنند، گفت: درواقع جناح‌های سیاسی در ایران به‌دنبال هم‌زیستی ثبات در عرصه سیاست نیستند؛ چون با هدف کسب قدرت فعالیت می‌کنند و وقتی قدرت را به دست آوردند، نخستین گامی که بر می‌دارند، کوتاهی کردن در عمل به شعارهای انتخاباتی است. اما اگر احزاب قوی در ایران وجود داشت، احزاب تلاش می‌کردند پای رفتارهای سیاسی سیاستمدارانشان می‌ماندند و به همین جهت تلاش می‌کردند تا مدیران بسیار قوی را انتخاب کنند تا آبروی احزاب در بلندمدت حفظ شود.

این کارشناس مسائل سیاسی عنوان کرد: جناح‌های سیاسی در ایران عقده‌های منصبی خاص خود را دنبال می‌کنند. برای نمونه در دولت آقای روحانی یک‌سری مدیرانی حضور داشتند که عقده برداشته شدن غیرمحترمانه توسط دولت قبلی را داشتند. این افرادی؛ مدیران یا وزیرانی بودند که به یکباره از عرصه مدیریتی کنار گذاشته شدند و با همین عقده در دولت روحانی به عرصه مدیریتی بازگشتند و تنها چیزی را که دنبال می‌کردند، مدیریت قدرت خودشان بود و به همین جهت روحانی یک دولت سست را تشکیل داد.

فلاحت‌پیشه گفت: متأسفانه در دولت سیزدهم هم برخی انتصابات بر مبنای تحولات جناحی صورت می‌گیرد. سیاستمداران این دولت هم مقدس نیستند و عمر دولت سیزدهم هم تمام می‌شود و دوباره جناح‌های سیاسی برای عدم تشکیل احزاب پاسخگو با هم متحد خواهند شد.