نسخه چاپی

ایران مركز مد اسلامی

عکس خبري -ايران مرکز مد اسلامي

اگر 20 سال پیش می‌گفتند فلانی شغلش طراحی مد و لباس است، احتمالا تصور می‌شد خیاط یا مزون‌داری است كه خیاط‌هایش براساس ژورنال‌های خارجی لباس عروس یا مجلسی برای مشتریانش می‌دوزند، اما طراحی مد و لباس كه امروزه در جهان شغلی سودآور و پرطرفدار است و برای چهره‌های برجسته‌اش شهرتی چون ستارگان هنر و ورزش به ارمغان می‌آورد، روزگاری در ایران‌زمین جایگاه قابل توجهی داشته است.

به گزارش نما به نقل از جام جم آنلاین، این را می توان از البسه و پارچه های قدیمی و آنچه بر تن آدمک های مینیاتوری که زینت بخش دفتر کار مهلا زمانی است فهمید. او که با شور و اشتیاق خاصی این البسه را به من نشان می دهد، از قدمت صدها ساله آنها می گوید. وقتی نشانه های ناباوری را در چهره ام می بیند، ترغیب می شود تا با نشان دادن جزئیات آدمک های مینیاتوری اش قدمت 300 ساله آنها را اثبات کند.

باورکردنی نیست؛ تصور کنید یک هنرمند روس 300 سال پیش به ایران بیاید و با ساخت آدمک های مینیاتوری اقوام مختلف ایرانی لباس هایی مینیاتوری را بدوزد و با خود به روسیه تزاری ببرد و مهلا زمانی 300 سال بعد آنها را از حراجی ها بخرد.

خودش می گوید: «اگر به جای اینها زمین و ملک خریده بودم، الان صاحب کلی املاک بودم. حاضرم آنها را با یک زمین معاوضه کنم...!» البته جمله آخری را از ته دل نمی گوید؛ مگر می شود کسی که زندگی اش را صرف طراحی لباس کرده و گوشه و کنار دنیا را برای یافتن تاریخ لباس ایران زمین زیر و رو کرده، گنجینه اش را با زمین تجاری یا مسکونی طاق بزند؟!

هرچند این البسه قدیمی و آثار هنری دلیل من برای رفتن به دفتر کار مهلا زمانی، از طراحان شناخته شده مد و لباس ایران نبود، ولی از آنجا که میراث فرهنگی کشور جاذبه عجیبی دارد، بخشی از صحبت هایمان صرف گفت وگو بر سر این آثار تاریخی گذشت. دلیل اصلی ما برای صحبت با او اطلاع از جشنواره ای با عنوان «لباس، پرنیان هفت رنگ» بود که به همت او و همکاری بنیاد مد و لباس قرار است از فردا به مدت چهار روز در هتل استقلال برگزار شود. او که اساسا دانش آموخته رشته بانکداری از انگلیس است و تا سال 1362 نیز در بانک مشغول به کار بوده، در همان زمانی که در انگلیس مشغول به تحصیل بوده رشته طراحی لباس را نیز دنبال کرده است.

به گفته خودش، سال 1368 تحت تاثیر بخشی از سخنان رهبر معظم انقلاب که از لباس ملی صحبت کرده بودند و از آنجا که خود نیز بنا به علاقه خانوادگی به جمع آوری لباس های اصیل ایرانی علاقه مند بود و طراحی لباس را دنبال می کرد، کنجکاو می شود که تاریخ لباس در ایران را دنبال کند. حاصل این پژوهش ها به نگارش شش جلد کتاب انجامید که زمانی آن را «دایره المعارف تاریخ ادوار مختلف لباس در ایران» می نامد؛ هرچند تاکنون موفق نشده آن را منتشر کند. خودش می گوید: «دو وزیر فرهنگ و ارشاد دستور انتشار این شش جلد و ترجمه آن به دو زبان را داده بودند که این کار با تغییر مدیریت در معاونت فرهنگی به تعویق افتاد. من در تمام دوران دولت نهم و دهم فعالیت چندانی نداشتم، ولی در دولت یازدهم قرار شده این کتاب منتشر شود.»

این طراح لباس ایرانی که در برخی جشنواره های خارجی به دلیل عرضه لباس های پوشیده بارها مورد تقدیر قرار گرفته، تصمیم دارد لباس های خود و طراحان مد و لباس دیگر ایرانی را در یک جشنواره به نمایش بگذارد تا آنچه در نظر دارد را عملی کند: «معرفی ایران به عنوان مرکز مد اسلامی.»

جشنواره لباس، پرنیان هفت رنگ نیز نخستین گام در این عرصه است. او درباره کارهایی که در این نمایشگاه عرضه خواهد کرد بیان می کند: «از آنجا که در رابطه با تاریخ لباس ایران کار می کنم، آثاری برگرفته از لباس های ایرانی را بازسازی کامل آنها طراحی کرده ام. درواقع لباس های ایرانی را امروزی کردم و آنچه در تاریخ لباس ایران وجود دارد را به شکل کاربردی در این جشنواره ارائه می دهم.»

به گفته زمانی، لباس های این جشنواره در چند بخش عرضه می شود: «لباس اجتماعی، سازمانی، مهمانی، چادرهایی که بیشتر برای جوان ها طراحی کردم و در نهایت لباس عروس ایرانی در این جشنواره به نمایش گذاشته می شود. علاوه بر این تعدادی از لباس های اصیل را که به دوران تاریخی مختلف مربوط می شود، بازسازی کرده ام که در این جشنواره به نمایش در می آید.» آن طور که او می گوید، این لباس ها با لباس اقوام تفاوت دارد و نوع پوشش ایرانیان را در طول تاریخ نشان می دهد.

لباس های ورزشی نیز بخش دیگر این جشنواره را تشکیل می دهد و به گفته زمانی برنامه های ویژه ای در این رابطه درجشنواره برگزار می شود و برنامه ای برای اجرای زنده لباس ورزشی نیز در نظر گرفته شده که مجوز آن نیز از مراجع ذیربط دریافت شده است. البته این برنامه شوی زنده مختص بانوان است، هرچند بازدید از بخش های دیگر جشنواره برای عموم بازدیدکنندگان آزاد است.

از او درباره وضعیت رشته طراحی مد و لباس در دانشگاها و آموزشگاه های ایران می پرسم و این که آینده مد و لباس را در ایران چگونه می بیند. زمانی آینده مد و لباس در ایران را درخشان می بیند. او از مدیران فعلی بنیاد و کارگروه ساماندهی مد و لباس یاد می کند که تلاش هایشان در این حوزه در این چند سال تاثیرگذار بوده است.

او که تاکنون لباس های بیش از 150 سازمان دولتی و غیردولتی را طراحی و اجرا کرده، از آینده امیدوارکننده رشته طراحی مد و لباس نیز می گوید: «ما در جمهوری اسلامی ایران زندگی می کنیم و تابع قوانین آن هستیم. همه بویژه جوانان باید به این قوانین احترام بگذاریم و بر این اساس کار کنیم و بدانیم اگر از این قوانین عدول کنیم به مشکل برمی خوریم.»

او که در دهه 80، مجموعه مستندی نیز برای صدا و سیما درباره لباس ساخته بیان می کند: «وقتی ما به مردم می گوییم چگونه نپوش، باید جایگزینی برای پوشش در اختیار آنها قرار دهیم و بگوییم چه بپوشند. تا سه سال گذشته در این زمینه کار خاصی صورت نگرفته است، ولی خدا را شکر در این چند سال مسئولان به این حوزه نیز پرداخته اند و این به عهده طراحان جوان ماست که لباس های ایرانی ـ اسلامی که زیبنده دختران و زنان ایرانی است، طراحی و ارائه کنند.»

۱۳۹۳/۱۱/۹

اخبار مرتبط
نظرات کاربران
نام :
پست الکترونیک:
نظر شما:
کد امنیتی:
 

آخرین اخبار...