سالخورده‌ها بازار كار ایران را خالی نمی‌كنند

به گزارش نما به نقل از تسنیم، بیزینس مانیتور طی گزارشی نوشت: مانع اصلی آزاد شدن پتانسیل بازار کار ایران، وضعیت ضعیف اقتصاد ایران به دلیل تحریم های بین المللی است. این وضعیت نه تنها موجب کمبود فرصت های شغلی برای افراد تحصیلکرده و ماهر می شود، بلکه کمبود فرصت شغلی برای بسیاری از کارگران غیرماهر را نیز به دنبال دارد. ایران از نظر ریسک های بازار کار نمره ۴۷.۳ از ۱۰۰ را می گیرد و در رتبه نهم ۱۸ کشور خاورمیانه و شمال آفریقا جای می گیرد.

این گزارش افزود: از نظر وسعت نیروی کار، ایران دارای جمعیت جوان در حال رشد است. هرچند جمعیت جوان یک فرصت در کشورهای در حال توسعه محسوب می شود، اما این عمل در ایران موجب وارد آمدن فشاری بی سابقه بر بازارهای کار می شود، زیرا فرصت های شغلی معدودی توسط نیروهای سالخورده تر برای جوانانی که در حال ورود به بازار کار هستند خالی می شود.

این نیروهای کار جوان همچنین اغلب نسبت به هم وطنان پیرترشان دارای تحصیلات بالاتری هستند. اما اعضای پیرتر به دلیل تجربه ای که دارند در موقعیت های شغلی خود باقی می مانند و نیروی جوان تحصیلکرده از نرخ بالای بیکاری رنج می برند.

ریسک ها در ایران برای کارفرمایان پایین است، زیرا تعداد بالایی جوان نسبتا تحصیلکرده بیکار در ایران وجود دارد. ریسک اصلی این است که آنها فاقد تجربه و مهارت های شغلی هستند و این موجب می شود تا کارفرمایان تمایلی نسبت به استخدام آنها نشان ندهند. ایران از نظر در دسترس بودن نیروی کار نمره ۴۸ از ۱۰۰ را می گیرد که این کشور را در رتبه هشتم در بین ۱۸ کشور منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا قرار می دهد.

این گزارش در ادامه نوشت: سیستم آموزشی ایران به طور کلی در مقایسه با کشورهای منطقه در وضعیت خوبی قرار دارد. به خصوص، سیستم دانشگاهی تعداد بالایی از فارغ التحصیلان را در رشته های مفیدی نظیر مهندسی، عمران و علوم تحویل بازار کار می دهد. ایران همچنین دارای دو دانشگاه تحسین شده در سطح جهانی است. اما اخیرا انتقاداتی به سیستم دانشگاهی وارد شده، زیرا سیستم بیشتر از آنکه متمرکز بر کیفیت انتشارات علمی و فارغ التحصیلان باشد، متمرکز بر کمیت است.

به علاوه، وضعیت اقتصادی ایران بدان معناست که حجم بالایی از فارغ التحصیلان ماهر ایران به کشورهای خارجی مهاجرت می کنند. با این وجود ایران از نظر شاخص ریسک بازار کار در ستون آموزش نمره ۷۰.۵ از ۱۰۰ را می گیرد که پس از رژیم صهیونیستی مقام دوم در منطقه است.

ریسک هزینه های نیروی کار در ایران بالاست که عمدتا ناشی از محدودیت های قانونی نسبتا بالا در خصوص نحوه رفتار و قابلیت استخدام شهروندان ایرانی است. به خصوص حداقل دستمزدها، اخطارهای مربوط به اخراج نیروی کار مازاد، مرخصی های با حقوق سالانه، هفته کاری مرسوم شده و بسته های جداسازی همه محدودیت های اعمال شده از سوی دولت هستند که بر میزان انعطاف پذیری رفتار کارفرما با نیروی کار تاثیر می گذارد.

به علاوه، مالیات نیرو ی کار ایرانی به میزان معقولی بالاست و داشتن گذرنامه ایرانی بدان معناست که نیروی کار ایرانی به احتمال فراوان برای سفر به خارج از کشور به روادید نیاز دارد. همچنین اتحادیه های صنفی در ایران بسیار ضعیف هستند و عمدتا تحت کنترل دولت قرار دارند.

با این حال، کارفرمایانی که به دنبال ورود به بازار ایران هستند درخواهند یافت که ریسک های استخدام نیروی کار ایرانی به دلیل نوع مقررات حاکم بر رفتار با نیروی کار بالاست. در نتیجه، کشور از نظر ستون هزینه های نیروی کار در شاخص ریسک بازار کار نمره ۲۳.۵ از ۱۰۰ را می گیرد که ایران را در رتبه هجدهم در بین ۱۸ کشور منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا قرار می دهد.