نسخه چاپی

چند نكته «ابتكار» درباره انتخاب رئیس مجلس

ابتكار در سرمقاله خود به چند نكته درباره انتخاب رئیس مجلس پرداخته است كه در ادامه می‌خوانید:

به گزارش نما به نقل از نامه‌نیوز، 1. روز یکشنبه با انتخابات هیات رییسه موقت مجلس دهم, چهره این مجلس واضح‌تر شد. هر چند تعداد اصلاح‌طلبان از اصولگرایان این مجلس بیشتر بود اما راه‌یابی تعداد قابل ملاحظه‌ای از گروهی موسوم به مستقل ها در این دوره, هویت سیاسی این مجلس را چندپاره کرده است. در واقع تبیین این مجلس با مقولاتِ اصلاح طلبی و اصولگرایی تبیینی ناقص است.

عملکرد این مجلس را باید در صف‌بندی جدیدی دنبال کرد.

2. امید می رود با توجه به انتخاب مردم, رنگ غالب مجلس, رنگ امید باشد. آنچه مردم از این مجلس انتظار دارند عملکرد امید آفرین است. انتخاب رییس فرع بر مطلوبات و مطالبات مردم است.

3. پیروزی لاریجانی در دو قطبی اصلاح طلبی- اصولگرایی شکل نگرفت. این رای را بر سرِ اصلاح طلبان کوفتن و آنان را بازنده خواندن یک نوع شارلاتانی سیاسی است. تیتر و تحلیلِ دیروزِ «کیهان» از همین جنس است. اگر به کیهانیان بود که اساساً نباید لاریجانی به مجلس راه می یافت! چهره مجلس دهم نمای اعتدال است. این رای را نیز باید در کیسه اعتدال گذارد. مصافحت عارف و لاریجانی در پایانِ رای گیری حکایت از همین فضا می کند.

4. موضع اصولگرایان تندرو نسبت به پیروزی لاریجانی بسیار شبیه موضعی است که در بامداد دولت یازدهم نسبت به پیروزی حسن روحانی داشتند! چیزی نمی گذرد که با اولین موضعِ اعتدالگرایانه ی علی لاریجانی، باز او را «غیر خودی» معرفی می کنند.

5. تندرو ها خود بهتر از هر کس می دانند همانقدر از لاریجانی دورند که از عارف دورند. اگر در این انتخابات رای و نظری هم به لاریجانی داشتند تنها از روی جبران فشار روانی حاصل از شکست هایشان بود. با این هیاهو ها شاید موقتا خود را ارضا کنند اما از واقعیت ادباری که از طرف مردم بر آنها رفت، چیزی نمی کاهد. در واقع خوشحالی تندرو ها با پیروزی لاریجانی، تصنعی و از جنسِ «جر زنی» های سیاسی است!

6. نباید فراموش کرد که در زمین حداقلیات برای رشد جوانه امیدِ نود و دو, بازی کردیم. اگر عارف نیز برای ریاست مجلس عَلَم شد از روی اهداف اصلاح طلبانه نبود بلکه دل به همان اعتدال عارف خوش کرده بودیم.

7. پس از نظر نهایی شورای نگهبان تصور ریاست عارف بر مجلس بلند پروازانه بود. اما اقبال مردم که نشان از امید و اعتماد آنان بود این رسالت را بر ذمه «امید» یان نهاد که به تغییر طلبیِ مردم احترام بگذارند.

8. ردِ تعامل هایِ کمیته تعامل فاصله گیری از مطالبات مردم است! تندرو های اصولگرا به جد باید فکری برای این فاصله کنند. معتدلینِ جریان اصولگرا رای اصولگرایانه نداشتند. آنان به واسطه نشستن بر صندلی«برجامیان» مقبولِ ملت افتادند. اگر بر جامِ دیگر بنشینند مردم نیز آنان را بر جای دیگر می‌نشانند!

9. بی شک حضور عارف در مجلس می تواند بر غنای اعتدال در مجلس بیفزاید. و وزنِ اعتدال در مجلس را سنگین‌تر کند. اگر عارف را اپوزیسیونِ سازگارِ ریاست مجلس بخوانیم، نشان از بختیاری و اقبال بلندِ اعتدال است که رییس و منتقدِ رییس هر دو از مدافعانِ ادبیات جدیدِ سیاست در ایرانند. ادبیات عقلانیت و اعتدال!

۱۳۹۵/۳/۱۱

اخبار مرتبط
نظرات کاربران
نام :
پست الکترونیک:
نظر شما:
کد امنیتی:
 

آخرین اخبار...