نسخه چاپی

تحویل كامل سامانه موشكی اس 300 به ایران بعد از 9 سال

وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح گفت: سامانه موشكی اس 300 به طور كامل را تحویل گرفتیم كه بخشی از آن از روسیه وارد كشور شده و بخش دیگری از آن نیز در حال بارگیری و انتقال به كشور است.

به گزارش نما به نقل از عصر ایران، پس از 9 سال از امضای قرارداد فروش سامانه موشکی اس 300 بین ایران و روسیه به گفته سردار دهقان این سامانه به صورت کامل تحویل ایران داده شد.

به گفته وزیر دفاع قرارداد میان ایران و روسیه به صورت یک طرفه از سوی روس ها به بهانه قطعنامه های صادره از سوی شورای امنیت سازمان ملل لغو شده بود و حالا بعد از برجام و مذاکرات میان حسن روحانی و پوتین، این سامانه موشکی تحویل ایران شد.

وزیر دفاع جمهوری اسلامی می‌گوید: " در نخستین سفری که من پس از قبولی مسئولیتم در وزارت دفاع برای شرکت در همایشی به مسکو داشتم بحث اس 300 را مطرح کردیم که قرار شد وزیر دفاع روسیه این موضوع را دنبال کند که نهایتا در دومین کنفرانسی که شرکت کردیم اعلام موافقت رئیس جمهور روسیه برای اجرایی شدن قرارداد یادشده اعلام شد. به طور طبیعی یک بحثی را فقط طرف روسی ما مطرح می کرد که در کشور روسیه اگر رییس جمهور یک فرمانی را صادر کند این فرمان در قانون اساسی مطرح می شود و بعدا لغو آن مشکل است اما روس ها این تصمیم را گرفتند و تصمیم رییس جمهور قبلی را دال بر تحویل سامانه موشکی اس 300 ملغی اعلام کردند."

ماهيت اين سلاح پیشرفته کاملا دفاعي است و هدف از استفاده آن محافظت از مکان هاي مهم در برابر حملات هوايي است. اين سامانه موشکي در جهت تقويت دفاع و پدافند از مرزها و تاسیسات مهم و استراتژیک کاربرد دارد.

سامانه موشکی اس - ۳۰۰، یک سامانه موشکی سطح‌ به ‌هوای دوربرد و خودکششی با قابلیت استفاده در تمامی ارتفاع‌هاست و در واقع نوع تکمیلی سامانه پدافندی ارتفاع بالای اس۲۰۰ به شمار می‌رود.
تحویل کامل سامانه موشکی اس 300 به ایران بعد از 9 سال


این سامانه اواخر دهه ۱۹۷۰ توسط شرکت همکاری‌های صنعتی آلماز برای نیروی دفاع هوایی شوروی ساخته شد. مدل‌های مختلف این موشک در سازمان ناتو با نام‌های سام ۱۰، سام ۱۲ و سام 20 شناخته می‌شوند. اولین مدل این موشک با نام اس-۳۰۰ پی برای نخستین بار در سال ۱۹۷۹ در شوروی عملیاتی شد، هرچند تکامل آن از سال ۱۹۶۹ به منظور ساخت موشک سطح به هوایی با برد ۷۵ کیلومتر که هم در نیروی زمینی و هم در نیروی دریایی استفاده شود، آغاز شده بود.

سیستم اس-300 یکی از پیشرفته‌ترین موشک‌های ضد هوایی در جهان محسوب می‌شود که قادر به ردیابی همزمان 100 هدف در آسمان و هدف گرفتن هواپیماها و موشک‌ها در شعاع بهینه 120 کیلومتری (شعاع اسمی 150 کیلومتری) است. با آن که ارتش‌های اسرائیل، آمریکا و روسیه پدافندهای پیشرفته‌تری از s-300 (نظیر S-400 یا سیستم‌های مشابه غربی) را در اختیار دارند، اما قابلیت‌ها و توان همین سیستم نیز به حدی بالاست که توان پدافندی در مقابل حملات احتمالی را به میران قابل ملاحظه‌ای افزایش می‌دهد.«اس – 300» یکی از پیچیده ترین و پیشرفته ترین سامانه های ضدموشکی در جهان محسوب می شود. این سامانه شامل یک پرتابگر موشک سیار است که هر سه تا پنج ثانیه قادر به پرتاب یک موشک است. این موشک می تواند در ارتفاع حداکثر 30 کیلومتری و برد 150 کیلومتری به یک هواپیما اصابت و آن را منهدم کند.

این سیستم در چندیدن گونه مختلف ارائه شده‌ است:

اس ۳۰۰ پی:

یکی از اولین موشک‌های این سریS-300P است که به سفارش وزارت دفاع روسیه تولید شد. این موشک می‌تواند کلاهکی را به اندازه ۱۳۳ کیلوگرم با بیشینه برد ۴۷ کیلومتر حمل کند.

کمترین برد آن پنج کیلومتر است و می‌تواند در ارتفاع ۳۰ متری پرواز کند. سرعتش به سه کیلومتر در ثانیه می‌رسد و در ۲۸ ثانیه می‌تواند از خود عکس العمل نشان دهد. زمان آماده پرتاب شدنش کمتر از پنج دقیقه‌است.

اس ۳۰۰ اف:

این گونه امکان نصب بر روی کشتی‌ها را دارد. در سال ۱۹۸۴ مدل S-300F ساخته شد. مدل F در اصل موشک متناسب با نیازهای نیروی دریایی روسیه بود که از سیستم پرتاب ۵V55RM استفاده می‌کند.

سرعت آن ۴۶۸۰ کیلومتر در ساعت است و می‌تواند کلاهکی به اندازه کلاهک مدل P (۱۳۳ کیلوگرم) ولی با بردی دوبرابر (حدود ۹۰ کیلومتر) را با خود حمل کند. بیشینه سرعت آن ۶۱۲۰ کیلومتر در ساعت و طول خود موشک با کلاهک ۲۵/۷ متر است.

سامانه موشکی اس 300

کمترین برد آن هفت کیلومتر و سقف پروازش ۲۵هزارمتر است و با سوخت جامد نیروی پیشرانش را تامین می‌کند. یک سیستم راداری معروف به ریف روی آن نصب کردند که می‌تواند در یک زمان شش هدف را شناسایی کند و به آنها هجوم برد.

اس ۳۰۰ اف ام:

مدل S-300FM در سال ۱۹۹۰ ساخته شد که باز هم مدلی برای نیروی دریایی بود. بسیار مدرن و پیشرفته بود. بیشینه سرعت آن به ۱۰ هزار کیلومتر در ساعت می‌رسد، وزن آن ۱۴۸۰ کیلوگرم است و این تفاوت بیش از هزار کیلوگرمی را می‌توان در وضعیت نیروهای پیشران این موشک دانست.

طول آن ۵/۷ متر، قطرش ۵۲/۰ متر و فاصله دوسر بالچه‌های عقب ۰۳/۱ متر است. برد آن ۹۰ کیلومتر است و می‌تواند ۱۵۰ کیلوگرم کلاهک را با خود حمل کند. بیشینه سرعتی معادل ۷۵۶۰ کیلومتر در ساعت دارد که در ارتفاع ۲۵ هزارمتری پرواز می‌کند.

اس ۳۰۰ وی:

قابلیت تحرک این سیستم بسیار بیش از گونه‌های قبلی است و قابل نصب بر روی نفربرها برای مقابله با حملات هوایی موشکی، جنگنده‌ها و موشک‌های بالستیک و کروز است.

اس ۳۰۰ پی ام یو:

این موشک از لحاظ ظاهری بسیار شبیه مدل FM است حتی وزنش با آن یکی است. طول آن ۹۸/۶ متر، قطرش ۴۵/۰ متر و فاصله دوسر بالش ۰۴/۱ متر است. در ارتفاع ۲۷ هزار متری پرواز می‌کند و سوختش از مواد جامد تشکیل می‌شود. کمترین بردش پنج کیلومتر و بیشترین برد آن ۹۰ کیلومتر است.

اس 300

مدل بعد در سال ۱۹۹۷ ساخته شد که در واقع یک نمونه برداری از مدل MU بود. این موشک MU-2 نام داشت که از لحاظ اندازه و ابعاد دقیقاً مانند مدل قبلی بود ولی بردش به میزان ۱۰۵ کیلومتر افزایش یافته بود یعنی برد کلی آن به ۱۹۵ کیلومتر رسید.

توانایی حمل آن نیز بیشتر شده‌است و می‌تواند ۱۸۰ کیلوگرم کلاهک را با خود حمل کند. سری ساخت این موشک‌ها تا سال اخیر ادامه یافت.

۱۳۹۵/۵/۳۰

اخبار مرتبط
نظرات کاربران
نام :
پست الکترونیک:
نظر شما:
کد امنیتی:
 

آخرین اخبار...