آینده اتحادیه اروپا در دستان مردم آلمان است

به گزارش نما به نقل از فارس؛ اغلب رسانه‌های اروپایی انتخاب ماکرون به عنوان رئیس جمهور فرانسه را پایان خطر فروپاشی اتحادیه اروپا عنوان کرده‌اند. اغلب این رسانه‌ها مردم فرانسه را به دلیل عدم اقبال به جبهه‌های ملی‌گرای مخالف اتحادیه اروپا تحسین کرده‌اند؛ برخی نیز عنوان کرده‌اند دوره‌ی مخالفت با اتحادیه اروپا به کلی در تمامی کشورهای اروپایی به سر آمده است.

اما حقیقت آن است که این انتخاب در فرانسه مخصوص مردم این کشور است و نمیتوان آن را به عنوان یک تغییر ساختاری در تمامی کشورهای اروپایی به حساب آورد. درحال حاضر نارضایتی مردم از سردمداران شان در کشورهای اروپایی بیش از هر زمان دیگری است. در واقع گرچه نماینده موافق با ساختارهای اتحادیه اروپا در ظاهر پیروز انتخابات فرانسه شده است، اما این انتخابات تحقیر آمیز ترین شکست احزاب ساختارگرا از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون بوده است و بیش از هرچیز نشان از تمایل رأی دهندگان به تغییر وضعیت موجود داشت.

در حال حاضر رأی دهندگان کشورهای اروپایی عصبانی و ناراحت هستند. آن‌ها نگران سیاست‌هایی هستند که در قبال مسائلی همچون مهاجرت، اقتصاد و آینده اتحادیه اروپا اتخاذ میشود. انتخاب ماکرون در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری فرانسه نیز این حقیقت را تغییر نمی‌دهد.

در دور اول انتخابات فرانسه 55 درصد رأی دهندگان نه آقای ماکرون را انتخاب کرده بودند و نه خانوم لپن را که رقیب او در دور دوم انتخابات بود. علاوه بر این در دور اول رأی ممتع با آمار 25 درصدی بیشتر از رأی هر نماینده دیگری حتی آقای ماکرون بود؛ همچنین در بین جوانان و بیکاران رأی ممتنع بیش از 35 درصد بود. در دور دوم انتخابات فرانسه نیز بیش از 4 میلیون نفر برگه سفید به صندوق رأی انداختند که رکود بی سابقه 8.5 درصدی را برجای گذاشته است.

بنابراین با وجود داستان‌هایی که رسانه‌های فرانسه و اروپا درمورد بازگشت مردم فرانسه ساخته‌اند، انتخاب آقای ماکرون نیز نخواهد توانست ثبات قابل توجهی به عرصه سیاست‌گذاری فرانسه ببخشد.

گرچه آقای ماکرون با بیش از 20.7 میلیون رأی رئیس جمهوری فرانسه شده است؛ اما خانم لپن نیز در دور دوم این انتخابات بیش از 10.6 میلیون رأی داشته که رکوردی بی سابقه برای جبهه ملی‌گرا محسوب میشود. این درحالیست که در انتخابات سال 2002 نماینده حزب ملی‌گرا، که در آن زمان پدر خانم لپن بود، تنها 5.5 میلیون رأی آورده بود. بنابراین رأی حزب ملی‌گرا که مخالف اتحادیه اروپاست در این مدت تقریبا دو برابر شده است.

با توجه به جو حاکم بر مردم فرانسه و مشکلات اقتصادی و اجتماعی این کشور، پیروزی آقای ماکرون یک پیروزی موقت بوده است و نمیتوان آن را پیروزی نهایی جبهه ساختارگرا و موافق اتحادیه اروپا به حساب آورد.

علاوه بر این انتخابات فرانسه نشان داد که انتخابات پیش رو در کشور آلمان چه میزان میتواند بر آینده اتحادیه اروپا اثرگذار باشد. اگر حزب آنگلا مرکل، صدر اعظم فعلی آلمان در این انتخابات پیروز شود و خانم مرکل بار دیگر به عنوان صدر اعظم انتخاب شود، یکی از دغدغه‌های اصلی او تلاش برای نجات اتحادیه اروپا خواهد بود.

خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا علاوه بر تضعیف اتحادیه اروپا موجب شد این واقعیت که آلمان رهبر اصلی اتحادیه اروپاست بیش از پیش نمایان شود و تظاهر کشورها به برابری در رهبری اتحادیه اروپا کنار برود. از زمان اتحاد آلمان شرقی و غربی در سال 1990، نقش این کشور در رهبری کشورهای اروپایی فزاینده بوده و اکنون آلمان بیش از هر زمان دیگری در جایگاه رهبری اتحادیه اروپا قرار دارد.

چنانچه نتیجه انتخابات پیش رو در آلمان انتخاب دوباره آنگلا مرکل به عنوان صدر اعظم این کشور باشد، وضعیت رهبری اتحادیه اروپا بیشتر به سمت رهبری آلمان پیش خواهد رفت؛ چراکه مرکل یک سیاستمدار کهنه‌کار و باتجربه است درحالیکه آقای ماکرون یک سیاستمدار جوان و بی تجربه است و در عین حال با مشکلات داخلی به مراتب بیشتری مواجه است. علاوه بر این نقش عمده آلمان در رهبری اتحادیه اروپا در آینده نزدیک که بریتانیا به طور کامل از این اتحادیه جدا میشود، بسیار پر رنگ تر خواهد شد.

با اینحال یکی از مشکلات اصلی مرکل برای انتخاب دوباره مسئله مهاجران است. رأی دهندگان خشمگین اروپایی از سیاستمداران خود تقاضا دارند به سیاست‌های مربوط به مهاجران ورودی به اروپا سامان دهند. علاوه بر این مسائلی همچون ایجاد دسته‌های فرهنگی، نرخ رشد اقتصادی ضعیف و آمار بالای بیکاری جزء مسائل و مشکلات اولویت دارد مردم اروپاست.

در حال حاضر مسئله مهاجرت در اروپا نه تنها مردم کشورهای اروپایی را به دو دسته موافق و مخالف تقسیم کرده، بلکه بین سیاستمداران کشورهای اروپایی نیز انشقاق ایجاد کرده است. بنابراین میتوان گفت حتی اگر در انتخابات آتی آلمان جناح موافق با اتحادیه اروپا پیروز شود، مسئله اول اتحادیه اروپا برای چندین سال تلاش برای تجدید ساختار و جلوگیری از فروپاشی اتحادیه اروپا خواهد بود.