به گزارش نما به نقل از ایسنا، در این سالها اگرچه چندان همپای همکاران شورایی نبوده و به قول خودش شورا چندان از ظرفیت‌های او استفاده نکرد، اما او کار برای مردم و حل مشکلات و خواسته‌های آنها را در کف خیابان‌های تهران دنبال کرد و به قول خودش همین کارها و پیگیری‌ها بود که در نهایت او را به انتخاب دوم مردم تهران در دوره چهارم شوراها تبدیل کرد.
علیرضا دبیر از سوی دوستان و هم‌کسوتان کشتی‌گیرش مورد نقد است که چرا از دنیای کشتی فاصله گرفته است و هر روز نیز این فاصله بیشتر می‌شود و انگار قصد دارد سابقه کشتی‌گیر بودن خود را نادیده بگیرد، در حالی که دیدگاه خودش این نیست و می‌گوید: "کشتی هرچه بود متعلق به گذشته است و من با گذشته‌ام زندگی نمی‌کنم، ولی به گذشته‌ام افتخار می‌کنم و طوری زندگی خواهم کرد که همیشه این افتخار باقی بماند. هیچ آینده‌ای بدون گذشته‌اش شکل نمی‌گیرد ومن گذشته‌ام را با کشتی دوست دارم اما با آن زندگی نمی‌کنم."
با علیرضا دبیر، عضو هیات رئیسه شورای فعلی شهر تهران و منتخب شورای شهر چهارم پایتخت در مورد عملکرد شورای سوم، اقدامات شهرداری در این دوره، همراهی‌اش با شهرداری تهران و برخی حرف و حدیث‌هایی که در این چند سال درباره وی مطرح بوده است، به گفت‌و‌گو نشسته که مشروح این دو ساعت و اندی گفت‌و‌گو ، در ادامه می‌آید.
علیرضا دبیر در ایسنا
ایسنا: ارزیابی از عملکرد هیات رئیسه و خود شما در آن و وظایفی که بر عهده شما چهار نفر بود داشته باشید ؟
دبیر: فکر می کنم باید در این مورد با مردم صادقانه صحبت کنیم. در یک جمله می توان گفت که هیات رییسه در شورای سوم بیشتر یک اسم با عملکردی فرمالیته بود. این عملکرد به گونه ای بودکه حقیقتا من خودم برداشت مشخص و دقیقی از وظایف ، تاثیرات و کار هیات رییسه ندارم. اما به طور کلی ظاهرا این تعریف که ما وظیف داشتیم دستور جلسات را آماده کنیم - درحالی که دستور جلسه را رییس شورا خودش شخصا آماده می کرد – وجود داشت.
بااین مقدمه وقتی شکل فرمالیته و عملکرد هیات رئیسه را قبول ندارم ، پس کار خودم را هم در هیات رییسه به موازات آن تایید نمی‌کنم. بر اساس آنچه در آیین نامه آمده بود ما مثلا باید در مورد وضعیت پرنسل شورا صحبت می‌کردیم در حالی که شورا معاون اجرایی دارد و این امور مستقیما از طریق همان معاونت پیگیری می شود.از سوی دیگر باید در مورد بودجه‌ی شورا صحبت می‌کردیم در حالی که در این موضوع هم خزانه‌دار نقش مستقیم دارد. در خصوص دستورجلسات هم که گفتم، حتی آن یک مسوولیت مصرح را هم شخص رییس شورا شخصا صورت می داد و هیات رییسه در آن نقشی نداشت.
ایسنا: چطور پس از سه دوره وظایف کامل مشخص نبوده است؟
سوال مکرر خود ماهم همین بود. محدوده عمل وظایف قیدشده واقعا مشخص نبود و بر این اساس هم به گمان من حتما یکی از کارهایی که شورای شهر چهارم باید انجام دهد اصلاح آیین‌نامه داخلی شورا درمورد حیطه کاری هیات رئیسه و تعداد کمیسیون‌ها و افزایش آنها حداقل به پنج کمیسیون مسوول است.این تصمیم گیری و اصلاح خصوصا دربازه نقش هیات رییسه اهمیت بالاتری پیدامی کند. اما مجموعا بااینکه من اساسا نقش موثر و اجرایی در هیئت رییسه نداشتم ولی به عنوان یک عضو شورای شهر از عملکرد خودم – خصوصا در برخی مناقشات بزرگ - دفاع می‌کنم و پای آن می‌ایستم.
ایسنا: در مورد عملکرد آقای چمران به عنوان رئیس شورا چطور؟
دبیر: آقای چمران رفتار خاص خودشان را دارند که رفتاری جاافتاده و شناخته شده است به نحویکه در این ده سال دیگر خیلی جاها شوراها را با چهره آقای چمران می‌شناسند. ولی داستان و مساله جای دیگر است. من معتقدم رییس شورای شهر تهران، نباید رییس شورای عالی استانها باشد. شورای عالی استانها یک جایگاه مهم و به عبارت دیگر تنها جایی است که بعد از دولت می‌تواند مستقیم لایحه به مجلس ببرد. به تعبیری این مجموعه می تواند بار زیادی را از شانه‌های شوراها و شهرداری‌ها بردارد و به همین دلیل است که من فکر می‌کنم شورای عالی استانها می‌تواند خیلی فعال‌تر از شرایط فعلی اش باشد. رییس شورای شهر تهران کار زیادی دارد و من فکر می‌کنم دو کار به این مهمی را نمی‌توان به شکل همزمان جلو برد. در عین حال کسی که بخواهد به جای آقای چمران رییش شورای عالی استانها باشد باید شهرت و شیخوخیتی نزدیک به مهندس چمران داشته باشد. مردم شورای شهر تهران را با آقای چمران می‌شناسند و عموما نمی‌دانند شورای عالی استانها کجاست و یا اصلا وجود دارد و به همین دلیل باید تلاش کنیم که جایگاهش مثل شورای شهر تهران ارتقاء پیدا کند.
چهره رسانه‌ای بودن برای رئیس شورای عالی استانها مهم است و باید بتواند لابی‌های قوی با دولت و مجلس و سایر ارگان‌ها داشته باشد تا بتواند مشکلات بزرگی از مسائل مالی و حقوقی شهرداری‌ها را نظیر بحث باغات، فضای سبز ، شهرسازی، ارزش افزوده، درآمد پایدار، سهم شهرداری‌ها از سخت و جرایم رانندگی، سوخت و ... را برطرف و احقاق حق کند.البته بخشی از عدم کارایی و ناکامی شورای عالی استانها به اختیارات شوراها و عدم همراهی مجلس برمی‌گردد که به هرحال آقای چمران در این زمینه زحمت خودش را کشیده و باید به ایشان خسته نباشید گفت.
ایسنا: عملکرد رییس شورا برای نگه داشتن فضا و حفظ تعادل شورا و شیفت نکردن به یک سمت قابل قبول بوده است؟
دبیر: در بسیاری از موارد نقش لازم توسط آقای چمران ایفا شده است اما من به عنوان یک عضو جوان شورا یک جاهایی به اساس این روش نقد دارم.به طور کلی بحث من این است که بزرگترین مشخصه رییس شورای شهر این است که بتواند از همه‌ی ظرفیت‌های شورا استفاده کند پس رییس شورای شهر نباید حزبی فکر کند و به این نکته توجه داشته باشد که او رییس شورای شهر است و نباید به عضوی به خاطر این که هم فکرش نیست مسوولیت کمتر بدهد.همین موارد است که در آستانه انتخاب رییس جدید من را برای رای مجدد دادن به ایشان تا حدزیادی مردد کرده است.
علیرضا دبیر در ایسنا
ایسنا: فکر می‌کنید از اعضای جدید کسی هست که در سطح ریاست شورا قابل طرح باشد؟
بالاخره کسانی که می‌خواهند رییس شورا بشوند باید برنامه‌هایشان را ارایه دهند. من تا الان نسبت به فرد احتمالی به جمع‌بندی نرسیده ام اما حتما برای انتخابم برنامه ها را بادقت بررسی می‌کنم ودر عین حال سعی می‌کنم رای حزبی – سیاسی ندهم. توجه داشته باشید که تعداد تاثیرگذاری از اعضای منتخب دوره چهارم به لحاظ سیاسی مستقل هستند و من هم خودم را وام‌دار هیچ حزب و گروهی نمی‌دانم ؛ نه اصلاح‌طلب‌ها و نه اصولگراها.
ایسنا: یعنی رای شما براساس درخواست جریان های سیاسی نخواهد بود؟
دبیر: خیر – توجه داشته باشید که من دوره سوم به طور مستقل وارد انتخابات شده و نفر هفتم تهران شدم ، در این دوره هم به لطف خدا و اعتماد مردم نفر دوم تهران بودم . به همین دلیل است که گمان می کنم در تحلیل ها باید به این نکته توجه کنیم که برخی از افراد چه در لیست باشند و چه در لیست نباشند بواسطه شخصیت حقیقی شان مورداقبال مردم اند. به عبارتی به واسطه‌ی خودشان رای می‌آورند و این حق را دارند که نگاه مستقل خودشان را به موضوعات داشته باشند. با این وصف من هم حتما به رییس شورا و شهردار بدون نگاه حزبی و با لحاظ کردن برنامه و میزان قوت آن فرد برای اجرای آن برنامه نگاه می‌کنم و رای می دهم. این قوی بودن هم شامل حوزه اجرایی و هم جمع کردن شورا و جلوگیری از حرکت آن به سمت مسائل سیاسی می‌شود.
ایسنا: آیا اگر شهردار و رییس شورا با هم هماهنگ نباشند این احتمال خیلی زیاد می‌شود که رفتارهای تند و اعتراضی شکل گیرد ؟
انتخاب شهردار در تهران برای جلوگیری از تبدیل شورای چهارم به تراژدی شورای اول خیلی تعیین کننده است . من اعتقاددارم که در این روند نقش شهردار حتی بیشتر از نقش رئیس شوراست. شهردار تهران با عملکردش می‌تواند باعث شود که شورا رو به نزاع و دعوا نرود. اگر به لیست منتخبان بادقت توجه کنید، می بینید که شورای چهارم تلفیقی از اصلاح‌طلبان، اصولگراها ، و افراد مستقل است.همین تکثر حسن شوراست. یعنی اگر این جریانات هم بر یکدیگر و هم بر کار شورا و هم بر کار شهرداری را نظارت منطقی کنند ما مجموعه ای خودکنترل و قوی خواهیم داشت اما می تواند برای شورا خطر هم باشد. یعنی اگر دیدگاه سیاسی بر این «رنگین کمان» حاکم شود ممکن است به داستان های تلخی همچون داستان شورای اول منجر شود. اگر این اصول را در خصوص شورای سوم مورد توجه قرار دهیم من صادقانه می‌توانم بگویم که در شورای سوم آقای قالیباف تاثیر زیادی بر تحکیم شورا داشتند و به همین دلیل هم شهردار بعدی باید بتواند با کارش انسجام بین اعضای شورا حفظ کند.
نگاهی به گذشته نشان می دهد در شورای سوم نهایتا دیدگاه کارشناسی رای می‌آورد.البته در جریان حوادث سال 88 مجموعه عملکر شورا داشت رنگ و روی رفتارهای سیاسی پیداکند شد که آن هم پس از مدتی مدیریت شد و دیگر پس از آن این رفتارها را ندیدیم. در موضوعاتی اصلاح طلب‌ها مخالف بودند و خیلی مواقع اصولگراها اما کار کارشناسی مورد توجه بود و رای می‌آورد و ارائه این کار کارشناسی از سوی شهرداری و توانایی انجام کار و سوق دادن شورا به سمت کار کارشناسی از توانایی‌های شهردار بود.
ایسنا: در حال حاضر آقای چمران، آقایان طلایی، مسجدجامعی و آقای سروری برای ریاست شورا و آقایان قالیباف، هاشمی برای شهرداری به عنوان گزینه‌های اصلی مطرح هستند و اگر این ترکیبی از این افراد با هم نخوانند، تعاملی که شما می‌گویید محقق نمی‌شود؟
این تعامل را باید درمثلث دولت، شهرداری و شورا جستجو کنید. درست است که اول رییس شورا و بعد شهردار انتخاب می‌شود اما در واقع باید به عکس باشد واگرنه خیلی معادلات به هم می‌خورد. در واقع حداقل باید تصمیم‌گیری در مورد شهردار و رئیس شورا همزمان با هم و متناسب با نگاه و برنامه دولت جلو ببریم. من معتقدم که باید در مورد شهردار و رئیس شورا متناسب با جهت حرکتی دولت تصمیم بگیریم چرا که این شورا و دولت چهار سال باید با هم کار کنند و ما به خوبی سابقه هشت سال کار با دولت نهم و دهم و مسایل پدیدآمده با آنها را به یاد داریم. در نتیجه بی میلی دولت های یادشده به تعامل، این هشت ساله مردم تهران در بحث مترو، اتوبوس و موضوعات دیگر ضرر کردند. این بسیار آزاردهنده بود که در این دوران هیچ یک از وزارتخانه‌ها حتی جرات این که با شهرداری جلسه بگذارند را نداشتند. به همین دلیل است که به هیچ وجه قرار نیست شورای شهر و شهرداری تهران با دولت بعدی هم به این مشکل بربخورد. خصوصا با توجه به رویکرد اعتدالی آقای روحانی که جای امید زیادی دارد.
ایسنا: این تعامل می‌تواند به دلیل حضور اصلاح‌طلبان در شورا بیشتر محقق شود ؟
نباید اینطور برداشت شود که اصولگراها یا اصلاح‌طلب‌ها در اکثریت شورا قرار دارند و من با این محاسبات جناحی کاملا مخالف هستم و معتقدم همه چیز برمبنای رای 31 نفر عضو حقیقی شورای شهر است و همه آنها باید به بازی گرفته شوند.ضمن اینکه باید با توجه به تجربه دوران قبل، از ظرفیت فکری – کارشناسی هر دو جریان اصلاح‌طلب و اصولگرا استفاده کنیم.
اگر در شورا کار کارشناسی پیش برود بسیاری از دسته بندی های سیاسی حذف می‌شود.
علیرضا دبیر در ایسنا
ایسنا: با توجه به خروج تعدادی اصولگرا و جایگزینی اعضای اصلاح‌طلب علی‌البدل فرصت اصلاح‌طلب‌ها برای انتخاب شهردار و ریاست شورا بیشتر می‌شود؟
خیر، محاسبه اشتباهی ست. اینطور نیست که اصلاح‌طلب‌ها یا اصولگراها الان بتوانند شهردار یا ریاست شورا را براساس تعدادآرایشان انتخاب کنند.ضمن اینکه توجه داشته باشیم شب اول قبر از ما نمی‌پرسند اصلاح‌طلب هستی یا اصولگرا؟ هم آن دنیا وهم این دنیا نهایتا عملکرد خوب یا بد ما مورد سوال قرار می گیرد. مردم هم انتظار دارند که ما قوی‌ترین فرد را برای این مسوولیت ها انتخاب کنیم.
ایسنا: با این وصف گزینه مورد تایید شما کیست؟
درمورد بحث شهردار من صراحتا اعلام می‌کنم که گزینه قوی در شرایط فعلی آقای قالیباف است. در عین حال اگر فردی از آقای قالیباف قوی‌تر باشد حتما به آن فرد رای می‌دهم چرا که معتقدم اولین و بزرگترین وظیفه اعضای شورای شهر انتخاب یک شهردار قوی است.
ایسنا: استدلال شما برای این قوی بودن چیست؟
هشت سال عملکرد وی در شهرداری تهران ملاک است. نمی‌گویم ایراد نبوده است اما باید توفیقات را به نسبت مسایل و مشکلات بسنجیم. مردم خیلی دقیق و با هوش هستند و بر همین اساس هم افراد را برگزیده اند. کسی هم نباید فکر کند رایی که می‌دهد مخفی می‌ماند. رای افراد هیچ وقت مخفی نمی‌ماند.
ایسنا: رای جایی ثبت نمی‌شود؟
نه، ثبت نمی‌شود ولی بالاخره معلوم می‌شود کسی به چه کسی رای داده است.
ایسنا: رییس شورا از آرا خبر دارد ؟
نه. خود هیئت رییسه می‌شمارد ولی نهایتا همه بدانند که رای و نظرشان مخفی نمی ماند.من مطمئن هستم اگر اعضا فارغ از دسته بندی ها فرد قوی را انتخاب نکنند حتما درست عمل نکرده اند.
ایسنا: طوری در مورد انتخاب حزبی و تیمی می‌گویید که انگار کار خطایی است ، مگر احزاب و گروه‌ها به کارهایشان فکر نمی‌کنند واعتقاد ندارند و ممکن اسن دراین همراهی گروهی و حزبی خیر بیشتری باشد؟
من این طور فکر نمی‌کنم و معتقدم اگر جریانی فردی قوی را معرفی می‌کند مردم می فهمند و می‌گویند این گروه و جریان بود که این آدم قوی را انتخاب کرد. این کار حتما روی نگاه مردم نسبت به آن گروه اثر گذار است .بحث من مشخصا این است که توانمندی در کار اجرایی را در این روند ملاک عمل قرار دهند نه گرایش های صرف سیاسی را. به عبارت دیگر شرط لازم را توانمندی بدانند نه گرایش خطی.
ایسنا: در این دوره جدید برخی مثل آقایان چمران و کاشانی و شیبانی سه دوره‌ای شدند و بعضی‌ها هم مثل آقایان خادم و شکیب که اصلا نیامدند و دلزدگی این اعضا برای ادامه کار جای سوال دارد و برخی مثل آقای دانشجو یا بیادی که رای نیاوردنش با وجود تبلیغات همزمان و یکسان با آقایان کاشانی و چمران تا روزهای آخر عجیب بود، نظرتان در مورد این آمدن‌ها و نیامدن‌ها چیست ؟
بله - افرادی مثل آقای دانشجو و بیادی رای نیاوردند. قانون انتخابات هم این است.به هرحال مردم تصمیم نهایی را می گیرند. اما دلیل نیامدن دیگران را باید از خودشان پرسید؛ ممکن است تشخیص یا معذوریت خاصی داده باشند و شاید هم از این فضا خسته شده اند.
ایسنا: فکر نمی‌کنید این دلزدگی به دلیل عملکرد شورا بوده و اینکه احساس کرده‌اند نمی‌توانند کاری از پیش ببرند؟
باید از خودشان بپرسید. شاید اینطور فکر کرده‌اند که در این حوزه تاثیرلازم را نداشته اند یا این که اگر به حوزه دیگری بروند بهتر است البته من اعتقاد دارم که در هر دوره افرادی هستند که شاخص می‌شوند و ممکن است در دوره بعدی شورا نباشند. اما باید بدانیم کسی که 10 سال تجربه شورا داشته است در واقع دانش مخفی یا ضمنی کار دارد و باید از این دانش استفاده کرد و نباید گذاشت 10 سال تجربه را با خود ببرد. به عنوان مثال در سال 85 وقتی پیشنهاد ورود به فدراسیون کشتی را دادم اما به دلیل دیدگاه اشتباه دولت نهم از من در ورزش استفاده‌ای نشد در حالی که بالاخره من دانشی در ورزش داشتم . و در این میان فدراسیون و جامعه کشتی ضرر می‌کنند و در حال حاضر هم اگر نتوانیم از دانش اعضای قبلی شورا استفاده کنیم مدیریت شهری ضرر می‌کند.
ایسنا: می‌خواهم بدانم به عنوان یک عضو شورا حضور افرادی مثل آقای خادم یا آقای شکیب را لازم نمی‌دانید ؟
به هرحال کار که زمین نمی‌ماند. در این شورا هم افرادی مثل دکتر احمد دنیامالی، دکتر حجت یا مهندس تقی پور وارد کار می‌شود. همین آقای دنیامالی فردی است که معاون عمرانی شهردار بوده و در کل عمرش در حوزه‌های عمرانی درس خوانده و کار کرده است. آقای خادم هم انصافا زحمت کشیدن ولی افراد دیگر می‌آیند و حتما کار زمین نمی‌ماند.
ایسنا: ارزیابی خودتان از اینکه نفر دوم انتخابات تهران شدید چیست؟
من به هرحال کاندیدایی بودم که حتی از یک عکس ورزشی خودم در تبلیغات انتخاباتی استفاده نکردم. هر چه باشد هفت سال در این شهر کار کردم و مردم من را شناختند و احساسم این بود که اینبار قرارنیست ارزیابی شان بر اساس سوابق ورزشی و قهرمانی من باشد. اما من به نکته دیگری شدیدا معتقد بودم. نکته ای که به دوستان دیگر هم منتقل می کردم. برای پیروزی در انتخابات علاوه بر تبلیغات، افراد باید اطلاع‌رسانی دقیقی نسبت به عملکردشان داشته باشند . به هرحال شما مشاهده کردید که در همین انتخابات برخی افراد به تعبیری میلیاردی خرج کردند. من هزینه میلیاردی نداشتم و در عین حال تبلیغاتی گسترده در شهر هم نداشتم ،جالب است بدانید که کل هزینه تبلیغاتم 47 میلیون و پانصدهزار تومان شد. این البته در حالی بود که من اعتقاد دارم فضای کار شورای شهر سوم آنطور که باید می‌بود، نبود و لااقل در خود شورا از ظرفیت‌های حتی شخصی من به خوبی استفاده نشد.
به هرحال نمی‌توانستم بیکار بنشینم و سریع برای خودم کار طراحی و پیگیری می‌کردم و به عنوان مثال در بحث بودجه‌ی 374 محله تهران و مناطق حداقل 12-13 ساعت در روز کار می‌کردم. حالا که رای دوم تهران را دارم فکر می‌کنم این رای نتیجه دیده شدن تلاش های من توسط مردم بود. مردم ممکن است در دوره سوم شورا به ورزشکار بودن من رای داده باشند – هرچند در همان مقطع هم سعی کرده بودم شعارهای و اهداف ملموس مردم را در تبلیغات انتخاباتی ام لحاظ کنم - ولی بار دوم انتخاب شدن دیگر صرفا محصول ورزشکار بودن نیست. شما برای کسب رای مجدد مردم باید تلاش و حرکتی به آن شدت داشته باشی که مردم بپذیرند دوباره رای شان را به شما بدهند.
ایسنا: این همراهی و اقدامات در مناطق به واسطه‌ی همراهی با آقای قالیباف نبوده است؟
درمورد پروژه‌های مختلف فرق دارد اما اگر با حضور در محلات و پروژه‌ای اطلاعات به دست می‌آوردم، حتما با شهردار همراه می‌شدم چرا که بهترین اطلاعات در زمان همراهی با شهردار به دست می‌آید. وقتی به عنوان عضو شورای شهر با شهردار به کف خیابان های شهر می‌روم، گزارش‌ها را یک جور دیگر می‌گیرم. شورای شهر مصوبات زیادی دارد اما مسئله‌ای باید مصوبه شود که قابل اجرا هم باشد . به همین دلیل من در این هفت سال به جای نشستن در شورا و در یک اتاق، به کف خیابان رفتم و رایم را هم از همین کار در کف خیابان به دست آوردم.
علیرضا دبیر در ایسنا
ایسنا: در هیات رئیسه می‌مانید یا کمیسیون خاصی را در نظر دارید؟
هنوز برای این تصمیم زود است اما در دوره سوم شورا از ظرفیت برخی اعضا استفاده نشد درحالیکه اگر شورا از این ظرفیت ها استفاده می‌کرد آخرش به اسم شورا تمام می‌شد. البته فقط من با این نگاه و مشکل مواجه نبودم. از ظرفیت‌های دیگر اعضای شورای سوم نظیر دکتر محمد علی نجفی هم استفاده نشد.
ایسنا: فکر نمی‌کنید شما و برخی از اعضا خودشان بودند که از همراهی با شورا کنار کشیدند و به سمتی دیگر متمایل شدند؟
بحث دو طرفه است باید یک جایی از ظرفیت آدم استفاده شود و یک جایی هم باید خود آدم تلاش کند. من برای پیگیری کار مردم وقت زیادی می‌گذاشتم. در دوران ورزشی هم همین طور بودم و از همه بیشتر تمرین می‌کردم. در کار اجرا هم وقت زیاد می‌گذارم اما از این ظرفیت استفاده‌ای نشد.
ایسنا: تمایل دارید در هیات رییسه باشید؟
تاکیدی ندارم وامیدوارم هرجا باشم از ظرفیتم استفاده شود. روزی که وارد مدیریت شهری شدم خیلی نقد کردند که یک آدم ورزشی آمده اینجا چه کار می‌خواهد انجام دهد، ولی اینقدر در موضوعات مختلف وقت گذاشتم که به هرحال نگاه و نظر خودم را اثبات کردم.
ایسنا: فکر نمی‌کنید شورای شهر تهران خودش را پشت شهرداری و اقدامات آن پنهان کرد؟ در واقع با موفق کردن شهردار خودش را کامل‌تر و موفق‌تر نشان داد؟
پنهان نه اما به هرحال برآیند و خروجی یک شورا، شهردار و کار شهرداری است.
ایسنا: این مسئله را شهردار تهران هم قبول دارد؟
آقای قالیباف می‌گوید "مدیریت شهری". مدیریت شهری هم یعنی شهرداری و شورا و این بحث دو طرفه است. بزرگترین کار شورای شهر انتخاب شهردار است و موفقیت شورای سوم همان کار خوب شهرداری و انتخاب شهردار موفق است. در واقع بخواهیم یا نخواهیم شورای سوم پز شهردارش را داده است و این اقدامات به اسم اعضا هم تمام می‌شود. اگر شهرداری لایحه‌ی قوی بدهد بعد شورا می‌تواند قوی روی آن کار کند و شورای شهر سوم و شهردار تهران با هم پاسکاری می‌کردند.
در پروژه‌های مهم و بزرگ مثل یکطرفه کردن خیابان ولیعصر(عج) ، تونل صدر – نیایش،تونل توحید،اتوبان امام علی(ع)، اتوبان آزادگان و سایر پروژه‌های بزرگ اگر شورا نبود و همکاری نمی‌کرد، کار انجام نمی‌شد. انصافا هرجا شورا و شهرداری کنار هم بودند کار محکم جلو رفته است.
ایسنا: فکر نمی‌کنید این همراهی یک جاهایی بسیار زیاد شد؟ مثلا در تونل توحید؟
من معتقدم که احداث تونل توحید جرات می‌خواست ، جراتی که تا به آن زمان کسی آن را به خرج نداده بود. ببینید، تونل توحید بر اساس کار کارشناسی صورت گرفته یک انتخاب ناگریز بود. در آن مسیر صرفا ما امکان حفر تونل داشتیم. البته خوب از نظر تهویه در ابتدای کار مسایلی داشت که به مرور زمان حل شد.
ایسنا: علاوه بر جرات، پول می‌خواست که آقای قالیباف دارد ؟
البته می دانید که شهرداری به چاه نفت دسترسی ندارد اما در حد همین درآمدهای شهری، مگر شهرداران قبلی پول نداشتند ؟! لااقل به عنوان مثال آقای کرباسچی که هم پول و هم همراهی دولت و مجلس را داشتند و به تعبیری همه پای کار ایشان بودند اما این پروژه حتی در دوران ایشان هم انجام نشد. نهایتا این دوستان در همان خط مسیر اقدامی همچون احداث اتوبان نواب را در کارنامه دارند که درنتیجه اش بواسطه انجام نشدن کار فرهنگی و اجتماعی متناسب می بینیم، کارنامه ای غیرقابل دفاع برجای ماند. البته نباید منکر زحمات ایشان و سایر شهرداران بود اما به هرحال کسی پروژه ای در حد توحید یا نیایش – صدر را کلید نزد.
ایسنا: قبول دارید شورای شهر در بسیاری از موارد برای نگهداشتن فضای مثبت بین شهردار و شورا چشم‌اش را روی خیلی از موارد مهم و حتی تخلف بسته است ؟
اختلاف نظر بین شورا و شهرداری بود و خیلی از اعضای شورا هم کار آقای قالیباف را در بعضی موارد قبول نداشتند اما مهم این است که اکثریت شورا این اقدامات را قبول داشته باشد نه اینکه یک عضو شورا بخواهد ساز مخالف زده و اعمال نظر کند. برآیند نطر شورای شهر تهران این بود که آقای قالیباف را قبول داشت. حتما یک جاهایی هم با او راه آمد چرا که اگر از شهردار حمایت نکند شهردار به مشکل می‌خورد. یادمان نرود که بالاخره شهردار را خود شورا انتخاب کرده است.
ایسنا: چقدر نگران تعامل شهردار جدید با شورای چهارم هستید؟
اگر شهردار قوی نگذاریم این نگرانی وجود دارد چرا که شهردار قوی می‌تواند همکاری و همراهی داشته باشد. اگر شهردار حزبی بگذاریم و عملکرد او قابل دفاع نباشد همان اعضا به او ایراد می‌گیرند .من مطمئن هستم همان عضوی که رای مردم را را دارد اگر ببیند شهرداری که انتخاب کرده، کار نمی‌کند، صدایش درمی‌آید. با این وصف دغدغه جدی من انتخاب شهردار قوی است چرا که شورای سوم و شهردارشان با هم پاسکاری خوبی داشتند. جاهایی که شورا پاس داده ، شهردار گل زده است و برعکس و این روند بی‌نظیر بوده که چند جناح سیاسی بنشینند کنارهم و چننی برآیندی از کارشا بیرون بیاید.
شورا می‌تواند مچ گیر و یا دستگیر باشد و من جزو دسته‌ای هستم که می‌گویم شورا باید دستگیر باشد؛ دستگیر که باشی کمک هم می‌کنی اما اگر فقط مچ گیر باشی اختلافات شروع می‌شود .با این اوصاف من اصولا با کاری که حس کنم برای مردم صورت می‌گیرد، همراهی می‌کنم. اگر آقای قالیباف هم برای مردم کار نمی‌کرد حتما با او همراهی نمی‌کردم.
ایسنا: نسبت به شائبه‌ای که به شما و آقای طلایی و خانم آباد در مورد همراهی با آقای قالیباف وجود دارد پاسخی دارید ؟ می‌خواهم به این نقد پاسخ دهید که آیا دبیر نفع خود را در همراهی با قالیباف دیده است؟
نفع موکلان خودم را که قطعا در این همراهی دیده ام. هیچ چیز جز همین حس هم در این قریب به شش سال عامل موضع گیری ها و اعلام نظراتم نبوده. به هرحال من فکر می کنم پایداری بر همین اصل – یعنی وسواس داشتن نسبت به رای مردم – هم زمینه انتخاب مجدد و کسب رایی بالاتر از دوره قبل را فراهم آورده است. من حمایت از مدیری قوی، مدیری که برای درگیر شدن در پروژه های بزرگ جرات کافی، علم کافی و تلاش کافی را داشته باشد را در جهت منافع مردم و شهر می دیدم. به همین دلیل هم - برخلاف چیزی که در ذهن شماست – اتفاقا موقعیت های زیادی را از دست داده ام! شما فکر می کنید اگر در آن انتخاب هشت به هفت رای(انتخاب شهردار) تصمیم من چیز دیگر بود باز هم 6 سال از ورزش کنارم می گذاشتند؟ اینکه بواسطه حمایت از قالیباف، دولت وقت تمام راه ها را به روی من بسته بود که دیگر برای یک رسانه نباید پنهان باشد! حالا شما اگر نفعی دیده‌اید، بگوئید؟
ایسنا: مثلا زمانی که به امریکا رفتید و تبدیل به نماینده شهردار در آن اجلاس شدید ؟
یعنی نفع حمایت از قالیباف برای من یکبار سفر به آمریکا بوده؟ جالب است بدانید در آن زمان من در یک سفر شخصی اصلا آمریکا بودم و اتفاقا برخی دوستان به من گفتند حالا که این فرصت برای کشور پدید آمده، در این اجلاس شرکت کن. مطمئن باشید اگر کسی بود که می‌توانست از سوی آقای قالیباف برود، به من نمی‌گفتند بروم و حتما افراد دیگری داشتند بفرستند. درواقع از سر ناچاری و اینکه درآن زمان من آنجا بودم ، این درخواست را مطرح کردند. اما به طور کلی توجه داشته باشید من فردی هستم که اولا نماینده مردم است و دوما 10-12 سال عضو تیم ملی بوده و عقبه‌ی اجتماعی قوی هم داشته است.بنابراین اساسا ضمن اینکه چشم و دل سیر به شورا آمدم، دنبال کسب منفعت و در نتیجه از کف دادن اعتماد مردم نبودم و نخواهم بود.لذت و حضی که من از معتمد مردم بودن می برم با هیچ منفعتی قابل معاوضه نیست.
ایسنا: اگر انتخابات را یکی از ملاک‌های انتخاب و تائید از سوی مردم بدانیم آقای قالیباف با توجه به عملکردش باید رای بیشتری در تهران می‌آورد، آیا باز هم بر این کار برای مردم تاکید دارید؟
اولا حتما موضوع ریاست جمهوری با شهرداری تفاوت های بسیاری دارد. درثانی حتی اگر این فرض شمارا که مردم در ریاست جمهوری به شهرداری قالیباف نمره داده اند فرضا قبول کنیم بازهم آقای قالیباف در تهران 26 درصد رای داشت. توجه داشته باشد که رای او رای جناحی نبود. رای سفارشی نبود.محصول به میدان آمدن بزرگان و احزاب سیاسی نبود. من رای آقای قالیباف را رای به شخص خودش، توانمندی اش و درمجموع رایی پاک می‌دانم.اگر تحلیل درستی نسبت به مفهوم آرای انتخابات داشته باشید اتفاقا این رای رایی پروزن و کیفی ست. آثار این هفت میلیون رای را در ادامه کار اجرایی – سیاسی وی خواهید دید.
ایسنا: تجربه انتخاب آقای احمدی نژاد به عنوان شهردار تهران و بعد به عنوان رئیس جمهور در انتخاب شدن یا نشدن آقای قالیباف توسط مردم تاثیرگذار نبوده است؟
من فکر می کنم موج پدیدآمده نهایتا داستان انتخابات را به پایان رساند. ضمن اینکه آقای روحانی از یکسو و آقای قالیباف از سوی دیگر بیشترین رای انتخابات را کسب کردند. رایی که باید مجموعا آن را رای به اعتدال عنوان کرد.مردم در دوسوی جریانات سیاسی معتدلین را برگزیدند. در این میان همانطور که گفتم رای آقای قالیباف رایی قابل احترام و غیرسیاسی بود.
ایسنا: این میزان مورد نظر خودشان بود؟
هر چه هست رای به شخص ایشان است. رایی نیست که به خاطر حمایت‌های خاص باشد.این رای وزن بالایی دارد.
ایسنا: یعنی یک شهردار باید خیلی موفق‌تر از آنچه آقای قالیباف بوده باشد تا رای بیشتر یا حمایت خاص داشته باشد؟
دراین دوره انتخابات دو جناح اصلی با کاندیداهای متعدد حضور داشتند و در این شرایط گرفتن حتی یک رای هم اتفاق خوبی است ولی من فقط در این حد می‌گویم : قطاری که حرکت می‌کند را با سنگ می‌زنند.
ایسنا: اتفاق یا موردی در این شش سال بود که شما را دلزده کند و یا تجربه‌ی بدی برای شما باشد ؟
اوایل شورا که رای شهردار هشت به هفت نفر بود و دو گروه در مقابل هم قرار گرفته بودند، فضای پدیدآمده را دوست نداشتم. امیدوارم در شورای چهارم این اتفاق نیفتد و کار به سمت کار کارشناسی برود. در واقع زمان‌هایی که شورا و شهرداری با هم درگیر می‌شدند اگرچه بخشی از کار بود اما خیلی ناراحت می‌شدم. اما درمقابل چند کار مهم در شهر که جزو اولویت‌های شورای سوم بود و دوست دارم پروژه‌هایی نظیر تونل سپاه(میدان سپاه) و یا اتوبان شهید شوشتری زودتر انجام شود و درعین شورای بعدی با شهردارش باید خطوط مترو را جمع کند چرا که با توجه به تمام ناملایمتی‌ها و بی معرفتی‌هایی که دولت داشت اقدامات خوبی انجام شد اما کم است.
ایسنا: می‌گویند کشتی‌گیرهای موفق زیرکی خاصی دارند، آیا این زیرکی را توانستید در کار شورا و مدیریت شهری به کار بگیرید؟
البته آقایان تختی ، امام علی حبیبی ، عبدالله موحد و رسول خادم(در کشتی آزاد) حتما باهوش تر از من بوده اند و هستند اما خوب عضی هم معتقدند کسی که طلای المپیک دارد حتما فرد باهوشی است. اگر این حرف را بپذیریم، بله این هوش را یکبار سعی کردم برای بدست آوردن چیزی به کار بگیرم. سال 79 که همه دنبال خانه و زمین از رییس جمهور بودند ، من گفتم می‌خوام درس بخوانم و انصافا همین درس خواندن واقهی هم بود که نهایتا کمک زیادی به من کرد.
رأی‌ام را از كف خیابان جمع كردم
شش سال پیش كه وارد شورای شهر تهران شد، علیرضا دبیری بود كه مردم او را به قهرمانی‌هایش در كشتی می‌شناختند و شاید بیشترین اقبال و دلیل انتخاب مردم هم همین شناخت بود.
۱۳۹۲/۵/۱۲
