نسخه چاپی

مظلوم ترین امام در زمان حیات و پس از شهادت؛

امام حسن(ع) اگر جوانان انقلابی امروز را داشت هرگز تن به صلح نمی‌داد

عکس خبري -امام حسن(ع) اگر جوانان انقلابي امروز را داشت هرگز تن به صلح نمي‌داد

«ولو وجدتُ أعواناً ما سَلَّمتُ له الامرَ، لانّ الخلافهَ محرَّمهٌ علی بنی امیه» یعنی من یار و نیروی وفادار نداشتم وگرنه هرگز صلح نمی‌كردم! حقیقتا امروز نیروی وفادار نیست!؟ این همه جوان انقلابی و نسل سوم فهیم یار نظام نیستند؟ به راستی اگر امام مجتبی (ع) این جوانان را در ركاب داشت باز هم دم از صلح اجباری و تحمیلی میزد؟ حاشا و كلا!

حجت‌الاسلام علی تبریزی- امام حسن مجتبی (ع) به راستی امام مظلوم در زمان حیات و حتی پس از شهادت بوده و هست. کمتر درباره سایر ائمه شاهد این میزان تحریف و تأویل سخنان شان هستیم اما همیشه شبهاتی در خصوص نحوه عملکرد و صلح آن امام همام مطرح می‌شود و هرکسی نیز از ظن خود به تفسیر کلام و عمل حضرت مبادرت می‌کند. اینکه به تازگی امام مجتبی(ع) را امام پیوند و صلح نامیدند و چنین وانمود شد که حضرت فقط به خواست قاطبه مردم توجه داشت و چون اغلب آنها موافق صلح بودند امام نیز صلح را برگزیدند!

با بررسی تمام کلمات حضرت درمی‌یابیم که اشاره به خواست عمومی ظاهراً پاسخی بوده به برخی افراد ظاهربین و ساده انگار که اصل هدف امام را نفهمیده بودند.

لذا می‌بینیم زمانی که امام از خیانت کوفیان و پیوستن آنان به سپاه معاویه آگاه شد در خطبه‌ای عتاب‌آمیز فرمود:

«وای بر شما! به خدا سوگند معاویه بر هیچ یک از وعده‌هایی که در برابر کشتن من به شما داده، وفا نخواهد کرد. اگر من دست به دست او داده، با او صلح و آشتی کنم، مرا رها نمی‌کند تا (در ارشاد و هدایت جامعه) تابع دین جدم باشم. من می‌توانم به تنهایی عبادت پروردگار را به جا بیاورم؛ اما به خدا قسم اگر امر حکومت را به معاویه واگذارم، هرگز در حکومت بنی امیه شادمانی به خود نخواهید دید و آن‌ها شما را به عذاب‌ها و گرفتاری‌ها، دچار خواهند کرد. گویا به چشم خود می‌بینم که (فردا) فرزندان شما بر درِ خانه‌ی فرزندان آنان ایستاده، درخواست آب و غذایی را خواهند کرد که خداوند (از بیت المال) برایشان قرار داده است؛ ولی به آنان، آب و غذا نمی‌دهند. اگر من یارانی داشتم، حکومت را به معاویه واگذار نمی‌کردم؛ چرا که خلافت بر بنی امیه حرام است… !» (علل الشرائع، ج ۱، باب ۱۶۰، ص ۲۵۹؛ بحار الانوار، ج ۴۴، ص ۳۳)

حضرت در این بیان به صراحت نسبت به عواقب صلح با حکومت جور هشدار داده و نتیجه آن را دراز شدن دست گدایی برای نسل های بعدی دانستند! بر خلاف آنچه برخی امروز می‌گویند که ما صلح کنیم برای راحتی نسل آینده!

از طرفی مهمترین کلام را حضرت در انتهای خطبه بیان فرمودند که:

«ولو وجدتُ أعواناً ما سَلَّمتُ له الامرَ، لانّ الخلافهَ محرَّمهٌ علی بنی امیه» یعنی من یار و نیروی وفادار نداشتم وگرنه هرگز صلح نمی‌کردم! حقیقتا امروز نیروی وفادار نیست!؟ این همه جوان انقلابی و نسل سوم فهیم یار نظام نیستند؟ به راستی اگر امام مجتبی (ع) این جوانان را در رکاب داشت باز هم دم از صلح اجباری و تحمیلی میزد؟ حاشا و کلا!

اکنون که در آستانه سالروز آغاز امامت حضرت صاحب الزمان (عج) هستیم به یاد کلام رئیس مکتب تشیع درباره شرایط آخرالزمان می‌افتیم. آن حضرت فرمودند:

«آزاری کـه مهدی (عج) به هنگام قیام خویش، از جاهلان آخرالزمان می بیند، به مراتب سخت تر است از آن همه آزار که پیامبر (ص) از مردم جاهلیت دید.» راوی می گوید: این چگونه می شود؟ امام فرمود: «پیامبر به میان مردم آمد در حالی که آنها سنگ و صخره و چوب و تخته های تراشیده (بتهای چوبی) را می پرستیدند، ولی قائم ما که قیام کند مردمان همه از کـتاب خدا برای او دلیل می آورند و آیه های قـرآن را تأویل و توجیه می کنند!»

۱۳۹۹/۷/۲۹

اخبار مرتبط
نظرات کاربران
نام :
پست الکترونیک:
نظر شما:
کد امنیتی:
 

آخرین اخبار...